บทที่17
ความจริงที่น่าอับอาย
“คุณปกป้องคะอย่าไล่พวกเราออกเลยนะคะ พวกเราจะพูดความจริงค่ะ”
“ก็พูดมาสิว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง” ผมมองหน้าฮารุตอนนี้เธอยืนกอดอกจ้องมองคุณหญิงรตีกับนาราพอกับมีนาเพื่อนของเธอเลย
“คุณหญิงกับลูกสาวพูดจากดูถูกคุณสองคนนี้ก่อนค่ะ ทั้งว่าแม่ของเธอแล้วก็ว่าเรื่อง...”
“ขายตัว บอกว่าฉันเป็นลูกกะหรี่?” ฮารุพูดสวนขึ้นมาพนักงานทั้งสองคนจึงพยักหน้าแล้วก้มหน้าลง
ผมหันไปมองคุณรตีกับนาราทันที ตอนนี้ทั้งสองเริ่มจนมุมเถียงอะไรไม่ออกแล้ว ทำไมนะถึงพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้
“ก็ฉันพูดเรื่องจริงยัยเด็กนี่มันเป็นลูกเมียน้อย ฉันผิดตรงไหน!”
“ผิดตรงนี่คุณน้าไปว่าเธอก่อนไงครับ แม่ใคร ใครก็รักทั้งนั้น ส่วนเรื่องที่คุณน้าว่าเธอว่าขายตัวลูกค้าของเธอก็คงมีแค่ผมนี่แหละครับ เพราะผมรับผิดดูแลเธอทุกอย่าง อย่าให้ผมได้ยินหรือเห็นว่าคุณน้ามาวุ่นวายกับผู้หญิงของผมอีก ไม่อย่างนั้นจะมาหาว่าผมใจร้ายไม่
