บทที่14 นาราไม่น่ารักตรงไหนเอาปากกามาวง

1154 คำ
บทที่14 นาราไม่น่ารักตรงไหนเอาปากกามาวง ก็ไม่รู้สินะตั้งแต่ที่คุณปกป้องพาฉันเข้าบ้าน เขาก็ไม่ค่อยออกไปไหนกลางวันทำงานเลิกงานก็มารับฉันที่มหาลัย เป็นแบบนี้ทุกวันจนถึงวันที่ฉันต้องมารับรถ ฉันพามีนามาด้วยเพราะคุณปกป้องไปถึงโชว์รูมแล้วเหลือแค่เซ็นเอกสารนิดหน่อย “เดี๋ยวกูถ่ายรูปให้” มีนารีบดันเพื่อนรักเข้าไปยืนคู่กับรถ พอถ่ายรูปเสร็จคุณปกป้องก็เดินเข้ามาหาสองสาวพร้อมกับคุยกับพนักงาน “แด๊ดดี้กูจะซื้อรถใหม่อีกคันเหรอวะ” “เออ กูได้ยินมาว่าวางเงินมัดจำแล้วด้วย รวยฉิบหาย” “คิกๆ แล้วเรื่องคุณลูกอมมึงได้ข่าวบ้างไหมมีนา” “ไม่ค่อยเจอเลยเหมือนนางเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้อง พี่ยามFCกูก็ไม่ค่อยเจอ ส่วนคุณปกป้องพี่ยามบอกไม่ได้ไปนานแล้ว” ได้ยินแบบนี้ค่อยสบายใจหน่อย หลังจากรับรถเสร็จฉันก็แยกกับคุณปกป้อง เพราะคุณปกป้องมีงานด่วนคุณพ่อโทรตามให้ไปคุยเรื่องสัญญา ส่วนฉันกับมีนาไหนๆ ก็ได้รถมาแล้วขอกลับบ้านไปอวดแม่หน่อยดีกว่า มาถึงบ้านฉันก็เห็นแม่กำลังเข้าบ้านพอดี แต่สายตามองจ้องมาที่รถใหม่ป้ายแดงไม่ละเลย “แม๊!!” ฉันเดินลงไปหาแม่มีนาก็รีบทำหน้าที่ลูกรักด้วยการเข้าไปกอดแม่ฉันเลย อีนี่ทำคะแนนเก่ง “รถใครรถมีนาเหรอลูก” “ไม่ใช่ค่ะแม่ ผัวฮารุมันซื้อให้” แม่ฉันทำตาโตไม่คาดคิดว่าฉันจะมีผัวเป็นตัวเป็นตน ฉันเลยพาแม่เข้าบ้านจากนั้นก็เล่าเรื่องคุณปกป้องให้ฟัง ดูแม่ฉันจะสะใจมากกว่าเพราะไอ้เสี่ยกรพยายามติดต่อแม่ฉันให้นัดฉันไปคุย แต่แม่ฉันไม่สนใจ “แม่ไม่ต้องห่วงนะรถซื้อสดแถมเป็นชื่อหนูด้วย” “เออแม่ไม่ห่วงหรอก แต่ก็ระวังๆ ไว้หน่อยคุณหญิงรตีเขาคงไม่ปล่อยให้ผัวเองหลุดจากลูกสาวเขาได้ง่ายๆ ปวดประสาทกับคนบ้านนี้จริงๆ” “เรื่องนั้นแม่ไม่ต้องห่วงเลย คุณปกป้องเขาบอกว่าเสี่ยกรพยายามขอเข้าพบคุณปกป้องหลายครั้งแต่ช่วงนี้เขากำลังเปิดบริษัทกับเพื่อนเขาเลยไม่มีเวลา อีกอย่างคุณปกป้องกับนาราไม่ได้เข้าพิธีหมั้นกันด้วย” “อืม แม่เป็นห่วงนะถึงจะไม่เห็นด้วยกับวิธีแก้แค้นบ้าๆ บอๆ ของแก แต่แม่ก็ไม่ห้ามแม่จะบอกแกไว้อย่างนึงนะฮารุ จงอยู่ให้เขารักจากไปให้เขาคิดถึง อนาคตมันไม่แน่ไม่นอน” “ค่ะ” ฉันช่วยแม่ทำกับข้าวเพื่อห่อใส่กล่องกลับมาที่คอนโด รอเวลาคุณปกป้องกลับมาแต่เหมือนว่าฉันจะไม่ได้โชคดีแล้วล่ะ เพราะมีนามันกระตุกแขนฉันเบาๆ จนฉันหันไปมองที่ลานจอดรถของคอนโด “แสดงว่ารูปที่มึงลงอีนารามันเห็นแล้วล่ะ” “นั่นสิ” ขาสั้นๆ ของนาราเดินตรงมาหาฉันพร้อมกับลูกน้องสี่คน มีนาเลยรีบหยิบโทรศัพท์ฉันที่เหน็บไว้ที่กระเป๋าหลังกดโทรหาคุณปกป้องไว้ “มีธุระอะไรกับกูหรือเปล่าอีหมาปั๊ก!” “ไปอ่อยท่าไหนคู่หมั้นกูถึงได้โง่ซื้อรถให้มึงอีฮารุ!!” “ก็หลายท่าอยู่ หึ! มาเห่าถึงที่นี่เพราะเรื่องนี้เองเหรอ” “กูจะบอกอะไรมึงให้นะอีโง่ ตอนนี้คุณพ่อกูไปคุยเรื่องฤกษ์แต่งงานกับคุณพ่อของพี่ปกป้องแล้ว เร็วๆ นี้กูก็จะแต่งงานกัน ส่วนมึงก็จะอยู่ในสถานะเมียน้อยเหมือนแม่ของมึง แม่มึงเนี่ยสอนลูกใช้HEEจับผู้ชายเก่งจังเลย กูขอปรบมือให้เลยค่ะ” นาราชูมือขึ้นเพื่อปรบมือรัวๆ จนคนแถวนั้นเริ่มหันมามอง มีนาจึงดึงเพื่อนถอยออกมาเพื่อที่เธอจะออกหน้าแทน “แล้วบ้านคุณปกป้องเขาว่าไงบ้างล่ะ เขารับได้ไหมที่พ่อแม่มึงยกลูกสาวใส่พานเอาไปให้ลูกชายเขาถึงที่ ผิดกับเพื่อนกูเลยนะที่คุณปกป้องเขาพาเข้าบ้านไปทานข้าวทำความรู้จักกับพ่อแม่เขาแล้ว ว๊ายย ผู้ชายไม่เอา!” “ไม่จริง! กะหรี่อย่างมึงพี่ปกป้องเขาไม่มีทางจริงจังด้วยเหรอ มึงมันขายตัวเหมือนแม่มึงนั่นแหละอีฮารุ!” เสียงสั่นๆ และอาการเหมือนคนจะคลุ้มคลั่งของนาราทำให้ฮารุรีบดึงเพื่อนถอยออกมา นาราทิ้งกระเป๋าหรูลงพื้นเพื่อจะเข้ามาทำร้ายฮารุแต่ทุกอย่างก็ต้องหยุดชะงักเมื่อรถของคุณปกป้องขับเข้ามาจอด เอี๊ยดดด “แด๊ดดี้!” “นารามาที่นี่ทำไม พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับฮารุ!” “พี่ปกป้อง พี่ซื้อรถให้มันพามันไปหาคุณลุงคุณป้ามาจริงๆ ใช่ไหม!! บอกมานะพี่ปกป้อง!” “จริง รถพี่ซื้อให้ฮารุเพราะไม่อยากให้ฮารุยืมรถเพื่อนไปไหนมาไหน ส่วนเรื่องพาไปหาพ่อแม่พี่ก็จริง พ่อกับแม่พี่รักฮารุมาก มากจนปฏิเสธเรื่องการแต่งงานที่พ่อของนาราเสนอให้เพื่อคืนบริษัทของคุณปู่พี่เลย” “ไม่จริง!! พี่ปกป้องหลงมันขนาดนี้เลยเหรอคะ บริษัทของคุณปู่พี่ พี่จะทิ้งเพียงเพราะอีกะหรี่นี่คนเดียวเหรอคะ!!” เพี๊ยะ!! ไม่ไหวจริงๆ ค่ะ ฉันง้างมือจากดาวอังคารเพื่อตบหน้าอีหมาปั๊กนี่สุดแรง คำก็กะหรี่สองคำก็กะหรี่ “มีฮารุมึงกล้าตบกูเหรอ!!” นาราพุ่งเข้ามาแต่ไม่ทันถึงตัวเธอก็ถูกฮารุถีบจนหงายท้องเพื่อนๆ ของเธอจึงรีบเข้ามาช่วย แต่คุณปกป้องรีบดันฮารุไว้ข้างหลังจนสมุนของนาราไม่กล้าเข้ามา “ใครกล้ามีปัญหากับกูก็เข้ามาเลย!” “ฮืออ พี่ปกป้องหลงมัน ฮึก! แล้วนาราล่ะนาราไม่ดี ไม่สวยไม่น่ารักตรงไหน นารามีดีกว่ามันทุกอย่างฮือออ” ฉันทนฟังอีหมาปั๊กนี่เห่าไม่ไหวแล้ว หันซ้ายหันขวาเจอคุณลุงกำลังทาสีกำแพงอยู่ ฉันจึงหยิบแบงก์พันในกระเป๋ากางเกงแล้วเดินตรงไปหาคุณลุง จ่ายเงินเสร็จฉันก็หิ้วถังสีแล้วเดินตรงมาหาอีหมาปั๊กทันที ซ่า!!! กรี๊ดดดดดด!!! “ฮารุจัง!!” “ไม่น่ารักตรงไหนเอาปากกามาวง หึ!ขอโทษนะกูไม่มีปากกาว่ะ!!” “ฮ่าๆๆ” มีนาหัวเราะลั่นแถมยังถ่ายคลิปเอาไว้ด้วยปกป้องจึงพาสองสาวขึ้นมาบนห้องเพื่อล้างสีที่กระเด็นเปรอะเปื้อนออก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม