“น้ำจะท่วมโลกแล้วมั้ง เจ้พราวเข้าครัวทำกับข้าวเนี่ย”
ไกรที่กำลังเดินกลับบ้านหลังจากที่ทำงานในฟาร์มโคนมของพราวมุกเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เขาเลือกใช้เส้นทางในการเดินกลับบ้านพักที่อยู่ไม่ไกลนักเป็นเส้นทางที่ผ่านหลังบ้านของพราวมุก
เพื่อที่เขาและพี่ชายจะได้แวะแซวเจ้านายสาวที่รีบเลิกงานในฟาร์มก่อนเวลาเพื่อกลับไปทำกับข้าวที่บ้าน เพื่อจะห่อข้าวกล่องไปฝากเด็กที่พราวมุกกำลังไปติดอยู่
เหตุที่พวกเขาสองพี่น้องรู้เรื่องนี้ เพราะว่าคาดคั้นจากปากของพราวมุกด้วยตัวเอง เพื่อแลกกับการทำงานให้เร็วขึ้นและเสร็จภายในเวลาที่พราวมุกต้องการ ไม่มีการต่อโอทีอะไรทั้งนั้น
“รีบกลับบ้านไปเลย ก่อนจะโดนน้ำมันสาด”
พราวมุกตะโกนดังออกมาจากภายในห้องครัวของเธอโดยผ่านช่องหน้าต่างของห้องครัวที่เปิดโล่งออกมา
เธอมั่นใจว่าเสียงของเธอนั้นค่อนข้างดัง สองเด็กหนุ่มที่กำลังเดินผ่านต้องได้ยินแน่ๆ และคงกลัวจะต้องรีบไป
“ไปเถอะไอ้ไกร อย่าไ
