ตอนที่ 14 “ไอ้บ้า แกออกไปจากห้องฉันนะ” หญิงสาวรีบยกขึ้นปกปิดร่างกายด้วยความตกใจ ใบหน้าขาวนวลแดงระเรื่อขึ้นอย่างรวดเร็ว ดวงตากลมโตขู่ชายหนุ่มให้รีบทำตามคำสั่งของเธออย่างเร่งด่วน “เสียใจครับ เพราะตอนนี้ผมถือว่าห้องของคุณหนูก็คือห้องของผม ยังไงผมก็ไม่ออก” ไม่เพียงแค่พูดเปล่า ชายหนุ่มยังลุกขึ้นจากเตียงนอนและเดินตรงมาหาหญิงสาวที่ถอยกรูดจนร่างไปชิดกับผนังห้องด้วยความตกใจและคาดไม่ถึง “หยุดนะไอ้บ้า ยะ...อย่าเข้ามานะ” เธอยกมือก้างกั้นไม่ให้ชายหนุ่มได้ถึงตัว แต่มีหรือที่ภีมะจะยินยอมทำตามคำสั่ง เพียงเธอกะพริบตาแค่แว่บเดียวเท่านั้น ร่างโปร่งบางก็อันตรธานลอยหายเข้าไปอยู่ในอ้อมอกกว้าง พร้อมแขนใหญ่รัดรอบเอวเล็ก จนโรสรินทร์รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะหัก เพราะแรงช้างสาร หญิงสาวจิกเล็บยาวๆ ไปบนแขนล่ำ พร้อมกับปากที่ด่าทอต่อว่าและขับไล่ให้ชายหนุ่มรีบปล่อยและไปจากห้องของเธอเร็วๆ “ไปเที่ยวกันดีกว่าครับคุณหนู”