“ฉันปัดความรับผิดชอบไม่ได้ คุณเดือนกับลูกไม่ได้ผิดอะไร” ไม่มีใครทำผิดในเรื่องนี้ หรือถ้าจะต้องโทษใครสักคนเขาขอโทษตัวเองดีกว่า
“คิดดีๆ ยังไม่สายนะไอ้หมอก แกรอกุลมาตลอด กับคุณเดือนฉันพอเข้าใจว่าต้องรับผิดชอบ แต่แกไม่ได้รักเขา เขาเองก็เหมือนจะไม่ได้รักแก คนสองคนไม่ได้รักกันมันจะอยู่กันยืดได้ยังไงวะ” เสกสรรไม่ได้พูดเพื่อเพิ่มความหนักใจให้เพื่อนรัก แต่พูดเพราะเป็นหนึ่งคนที่รู้ดีว่าตลอดเวลาที่เพื่อนของเขาไม่เปิดใจรับใครเข้ามาก็เพราะว่าทั้งหมดในหัวใจมันรอแต่กุลธิตามาโดยตลอด ความรับผิดชอบที่มาพร้อมความจำเป็นแม้จะเป็นเรื่องที่ควรทำแต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่ต้องรับผิดชอบด้วยชีวิตทั้งชีวิตของตัวเอง อันที่จริงถ้าจะพูดให้ถูกทั้งมันแล้วก็คุณเดือนต่างก็ผิดด้วยกันทั้งคู่ มันน่าจะมีทางออกที่เข้าหากว่าการใช้ชีวิตร่วมกัน
“ถึงยังไงฉันก็ทิ้งเขากับลูกไม่ได้ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะวะ ฉันตัดสินใจอะไรไปแล้วไม่มีทาง
