ใบหน้าของเธอเรียบเนียน ผิวของเธอเนียนละเอียดขาวผ่อง ไม่มีรอยแผลเป็น จุดด่างดำหรือไฝฝ้าให้รำคาญตารำคาญใจเลย รูขุมขนก็เนียนกริบ คนที่นอนหลับไปแล้วรู้สึกเหมือนมีลมหายใจมาเป่ารดอยู่ตรงใบหน้า จึงรีบลืมตาขึ้น เธอกะพริบตาปริบ ๆ ทำท่าจะกรีดร้อง แต่เขารีบอุดปากของเธอเอาไว้ "ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรคุณเลยนะ โอ๊ย!” เพชรร้องเสียงหลงเมื่อโดนเข่าของเธอกระแทกเข้าตรงหว่างขาเต็ม ๆ แรง “คุณทำอะไรของคุณนี่ ผมเจ็บนะ” เขานอนหน้าแดงก่ำ กุมเป้ากางเกงนอนอยู่ข้างเตียง ในขณะที่บัวชมพูอ้าปากค้าง เธอไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเขาถึงขนาดนี้เลยจริงๆ “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณนะ ก็ฉันตกใจนี่นา คุณเล่นขยับหน้ามาชิดอยู่ที่หน้าของฉัน ฉันก็คิดว่าคุณจะทำมิดีมิร้ายฉันยังไงล่ะ” “ผมไม่ได้ทำอะไรคุณเลยนะ” “ไม่ทำอะไรแล้วคุณเอาหน้ามาชิดหน้าฉันทำไม” เธอเอ่ยถาม คราวนี้เป็นเพชรเองที่อึกอัก “ผมแค่จะดูว่าคุณนอนหลับหรือยัง” “ดูทำไม คุณจะท