23
เอาแต่ใจ
คำตอบของฉันทำให้ทุกอย่างเลวร้ายไปกว่าเดิม มือที่รวบผมรั้งลงจนหน้าฉันแหงนมองเพดาน แต่ขณะนั้นเอวหนาไม่เคยหยุดยั้ง เขาออกแรงกระแทกฉันแรงขึ้นแรงขึ้นจนโต๊ะกระแทกกับผนังเสียงดัง
'ปึก! ปึก! ปึก!'
"เธอกล้าดียังไงปฏิเสธฉัน"
"อื้อออออ"
"เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครโบนัส!"
หลังจากนั้นฉันก็เจอกับความร้ายกาจขั้นสุดของเขา และคิดในใจตลอดว่าไม่น่าเลย ฉันควรโกหกซะบ้าง
คุณแทนทิวเขาเอาอารมณ์ทั้งหมดมาลงกับเอวหนา นอกจากสาดส่งใส่เบื้องหลังก็จับฉันหันหน้า ก่อนจะรีบอุ้มขึ้นเอวแล้วกระแทกอย่างรุนแรง
ซึ่งฉันกอดคอเขาไว้กลัวตก หว่างขาเปียกไปด้วยเหงื่อและน้ำรัก ถ้าจะตายตอนนี้ไม่รู้ว่าตัวเองเสียวมากจนใจขาดตาย หรือหมดแรงตายซะก่อน
'ฟุบ!'
"อ๊าย" ฉันร้องเสียงหลงเมื่อร่างบางถูกโยนลงบนเตียง ก่อนที่เขาจะก้าวขึ้นมาและคว้ากุญแจมือล็อกสองข้อมือฉัน ไว้ข้างหน้า
"ทำตัวดีๆ เชื่อฟังผัวมันจะตายรึไง"
"ฉะ ฉันขอโทษค่
