57
[MEILI]
นาทีชีวิต
'โคร่ม!'
ฉันกำพวงมาลัยรถแน่นและก้มหน้าลง ยิ่งฉันไม่ลงไปจากรถมันยิ่งดูสนุก ตอนนี้ไอ้ฆาตกรเดินรอบรถแล้วแถมยังทำท่าจะทุบกระจกอยู่หลายครั้ง หัวใจฉันเต้นแรงอย่างหวาดหวั่น ไม่ต้องมองเชิงก็รู้ว่ามันต้องทำอะไรสักอย่างอีกแน่ๆ
'โคร่ม!'
'แกร๊ก'
"กรี๊ดดดดดดดดด"
เสียงกระจกร้าวทำฉันสติแตก รีบหมุนกุญแจสตาร์ทรถเบนซ์โบราณของแม่ทันที ติดสิ ติดสิ! โถ่โว้ย ฉันทั้งทุบพวงมาลัยทั้งบิดกุญแจรถ เพราะร่างสูงของมันเดินมาหยุดข้างๆประตูรถแล้ว
มันใส่หมวกปิดหน้า ใส่แมสก์ปิดจมูกเหลือไว้แค่ตา และตอนนี้นิ้วชี้ที่ใส่ถุงมือหนังก็ยกขึ้นช้าๆกรีดที่คอตัวเอง ฉันหายใจไม่ทั่วท้องมองตามน้ำตาคลอ
"อย่าทำฉันเลยนะ ฮือๆ ฉันยังไม่อยากตาย"
'เพล้ง!'
"กรี๊ดดดดดดดด"
เท่านั้นแหละมัดใหญ่ก็พุ่งเข้ามาที่หน้าฉันชกกระจกรถแตกละเอียด และรีบคลำหาที่เปิดประตูอย่างรวดเร็ว ฉันรีบล็อกอีกรอบปัดมือหนาออกพัลวัลด้วยความหวา
