"คุณลุงมาหาใครคะ" เสียงของวันใหม่ดังขึ้นที่หน้ารั้วบ้านในตอนเช้าวันหยุด
ฉันนึกสงสัยจึงตะโกนถาม "วันใหม่ใครมาคะลูก อย่าคุยกับคนแปลกหน้านะคะ รีบเข้าบ้านเร็ว"
ตะโกนบอกลูกก่อนจะเดินมาถึงหน้ารั้ว
เมื่อเดินมาถึงภาพตรงหน้าทำให้รอยยิ้มที่มันเป็นมิตรของฉันหายในพริบตา
ผู้ชายสารเลวยืนมองหน้าลูกสาวฉันสลับกับมองหน้าฉัน เสนอหน้ามาที่นี่จนได้
"วันใหม่มาหาแม่ค่ะลูก แม่สอนว่าอย่าพูดกับคนแปลกหน้าจำได้ไหมคะ" รีบเรียกลูกสาวให้เดินมาหา
"จำได้ค่ะแม่ แต่ลุงคนนี้เขามาถามว่าที่นี่ใช่บ้านของชมพูไหม หนูเลยถามกลับไปว่าเขามาหาใคร แค่นั้นเองค่ะแม่ หนูยังไม่ได้พูดอะไรมากกว่านี้เลย" วันใหม่รีบพูดเพราะกลัวโดนดุ เนื่องจากฉันย้ำนักย้ำหนาว่าห้ามคุยกับคนแปลกหน้า
"โอเคค่ะ งั้นเราเข้าบ้านกันค่ะ แม่ไม่รู้จักเขา ลุงเขามาผิดบ้าน" ว่าพลางจูงมือลูกสาวเข้าบ้าน
"ชม" เสียงทุ้มของผู้ชายคนนั้นดังตามหลังมา
"เขารู้จักแม่เหรอคะ"
