#19 กลิ่นของฝ้าย

1908 คำ

"ว่าไงไอ้ลูกชาย... หายไปหลายวันเลยนะ บริษัทก็ไม่ยอมเข้า... สารภาพมาซะดีๆ แกไปอยู่ที่ไหนมาบ้าง" ดาวเหนือกลับเข้าบ้านในตอนเย็น พบว่าพ่อจอมนั่งยิ้มกว้างรออยู่ สีหน้าและแววตาหยอกล้อของพ่อทำให้เขาคิดว่าไม่มีประโยชน์ที่จะปิดบัง เขาเลยทำถอนหายใจเดินเข้าไปคุยด้วยแบบเขินๆ "พ่อก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่...... ร่างทองไง" "ฮ่าๆๆๆ ก็อยากได้ยินจากปากแกนี่หว่า... เป็นไงมั่ง... สะบัดเลยอะดิ เล่าให้ฟังหน่อย ไปล่อ.." "จะบ้ารึไง! พ่อที่ไหนเค้าถามลูกเรื่องแบบนี้กัน" "เอ้าาาาา คนกันเองทั้งนั้น! ว่าไง... น้าแผนท่องกลอนแปลกๆ ให้ฟังด้วยมั้ย?" "ฮ่าๆๆ พ่อก็โดนเหรอ ก๊ากๆๆๆ ผมล่ะโคตรชอบเลยอะ" "ฮ่าๆๆ ใช่ๆ ตอนพ่อก็ลั่นแบบแกเนี่ยแหละ" สองหนุ่มคุยอะไรกันอยู่คะ?... เสียงผู้หญิงดังลอยมาจากทางด้านหลังก่อนที่เธอจะเดินตามเข้ามายืนข้างๆ พ่อจอม สาวสวยยิ้มหวานมองดูดาวเหนือในขณะที่เขาหุบยิ้มมองเธอกลับด้วยความเฉยชา ถอนหายใจแล้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม