ลูกกรอกขุนแผน (NC20+)

"หิวว่ะ ไปหาไรกินกัน" "อืมมม เพิ่งลงจากตึกอะ ขอนั่งพักดีกว่า" "มีเวลาว่างชั่วโมงเดียวนะเว้ย เดี๋ยวก็เข้าแล็ปอีกละ" "เออ นั่นแหละ ถึงไม่อยากเดินไปเดินมาให้เหงื่อออก นั่งรอใต้ตึกนี่เย็นกว่า" "ก็ดี เลิกคาบช่วงนี้ สาวๆ บริหารเพียบ! ฮ่าๆ ไปนั่งดูแคทวอล์คกัน" "โธ่... มึงนี่นะ...... รอไรล่ะ ก็ไปเลยดิค๊าบบบบ" เสียงนักศึกษาพูดคุยกันขณะเดินลงจากตึกเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง กลุ่มเด็กหนุ่มพากันเดินมานั่งพักที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกที่ร่มรื่นเย็นสบายและเป็นทางผ่านไปมาของนักศึกษาคณะอื่นๆ แน่นอนว่าตรงนี้เป็นที่ประจำของหนุ่มๆ ที่ใช้เป็นจุดเล็งสาวในเวลาว่าง "หูยยยยย โน่นๆๆ มึงดู! น้องเปิ้ล ปี 2 วันนี้เกิดสุดๆ เดินสว่างวาบมาเลย" "ยังโสดด้วยใช่ป่าววะ... หน้าหวานชิบหาย ใครได้เป็นแฟนแม่ง... โชคดีสุดๆ" "มึงลองไปจีบดิเพื่อน... ถ้าไม่ติดเดี๋ยวกูไปซ้ำให้" "ไอ่ห่านี่! ชอบใช้กูเป็นกองหน้าอยู่เรื่อย... ไปใช้ไอ้เหนือโน่น" "เหนือเหรอ?... ไม่ไหวหรอกม้าง หน้าตาหล่อก็จริง แต่พูดไม่ค่อยรู้เรื่องอะ" "เดี๋ยวๆ มึงว่าใครพูดไม่รู้เรื่องวะ" "ก็จริงนี่หว่า เห็นมึงจีบใครก็แห้วตลอด... กูนี่นะ... อยากยืมเบ้าหน้ามึงไปพัทยาจริงๆ" "ฮ่าๆๆๆ ไปทำห่าไรพัทยา... ไปๆ ส่องสาวของพวกมึงไปเหอะ อย่าลากกูไปยุ่งละกัน" ดาวเหนือ - เด็กหนุ่มนักศึกษาปี 3 รูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาสะอาดสดใส บุคลิกดูเป็นคนบอบบางและไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง พอเข้าใกล้ๆ สาวๆ ก็มักจะตื่นเต้นจนพูดไม่รู้เรื่องทำให้จีบใครไม่เคยสำเร็จ "เฮ้ย! พวกมึงดูโน่น! รถใครวะ รวยสัสๆ!!!" "เหยดดดด แลมโบ..." บรืนนนน บัมๆๆๆๆๆ.... รถซุปเปอร์คาร์คันใหญ่สีเหลืองสดวิ่งเข้ามาจอดหน้าตึกที่มีนักศึกษาพลุกพล่าน ทุกคนต่างหยุดกิจกรรมทุกอย่างเหลียวมองเป็นตาเดียวเหมือนกำลังลุ้นรอไปด้วยกันว่าใครเป็นเจ้าของ จนกระทั่งประตูรถเปิดออกและมีชายร่างสูงใหญ่ลงมา หนุ่มใหญ่อยู่ในชุดสุภาพเสื้อเชิ้ตสีขาวดูภูมิฐานยืนอยู่ข้างรถหรูเป็นภาพที่ดึงดูดให้ทุกคนต่างก็มองตาค้าง "แม่ง... ใครวะ... โคตรเท่ห์" "นั่นๆ ลุงยามมาไล่ละ เล่นมาจอดหน้าตึกแบบนี้คงไม่รอดหรอกมั้ง...... อ้าว... รอดเฉยเลยว่ะ" รปภ.วิ่งเข้าไปคุยกับเขาไม่กี่คำก็โค้งคำนับให้แล้วหันหลังเดินกลับไปตามเดิมสร้างความสงสัยให้ทุกคนว่าปล่อยให้จอดได้ยังไง หนุ่มใหญ่หยิบแว่นกันแดดสีชามาสวมก่อนจะมองไปรอบๆ จนเจอเป้าหมาย เขายิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดีแล้วโบกมือให้ดาวเหนือ "เฮ้ย! เค้าเรียกใคร..." "......เรียกกูนี่แหละ" ดาวเหนือตอบออกมาเบาๆ แล้วลุกขึ้นทำให้เพื่อนทุกคนหันมามองด้วยความสงสัย "มึงรู้จักเหรอวะเหนือ ใครวะ?" "พ่อกูเอง..." "ห๊ะ!!!" เพื่อนๆ ทั้งโต๊ะสะดุ้งอุทานออกมาพร้อมกันในขณะที่ดาวเหนือรีบวิ่งออกจากโต๊ะเข้าไปหาพ่อที่ยิ้มกว้างรออยู่ "พ่อ!! ก็บอกหลายทีแล้ว ว่าอย่ามาแบบนี้" "ฮ่าๆๆ มาอายอะไรกัน พ่อก็แต่งตัวสุภาพดีนะ มีอะไรให้ต้องอาย" "เออๆ ตรงนี้จอดไม่ได้นะพ่อ... คนมองกันทั้งถนนแล้ว" "เหนือก็เฝ้ารถให้พ่อละกัน เดี๋ยวพ่อขึ้นไปคุยงานกับอธิการฯ แป๊บเดียว" "แล้วให้ผมยืนเฝ้าตรงนี้คนเดียวเนี่ยนะ! ไม่เอาหรอก" "โหยยย ก้มหน้าอีกละ... เชิดหน้าขึ้นมา... ยิ้มมมม ทำหน้าดีๆ อย่าหลบสายตาใคร... พ่อสอนหลายทีแล้วนะ... ความมั่นใจเป็นบ่อเกิดของเรื่องดีๆ จำได้ใช่มั้ย?" พ่อก้มลงไปคว้าเสื้อสูทในรถออกมาแล้วยื่นให้ลูกชาย เหนือเหลือกตามองบนแล้วถอนหายใจหยิบเสื้อมากางออกให้พ่อหันหลังสวมเข้าไป เขายิ่งอายจนแทบไม่อยากจะหันไปมองรอบตัวผิดกับผู้พ่อที่ยิ้มอย่างสดใสท้าทายสายตาทุกคนที่จ้องอยู่ พ่อสวมเสื้อสูทเรียบร้อยยิ่งดูน่ามองมากขึ้น พอจัดการตัวเองเสร็จก็ปิดประตูรถแล้วหันมาตบบ่าลูกชาย "มั่นใจเข้าไว้ไอ้ลูกชาย... แล้วก้ออออ เตรียมใจให้ดีๆ เดี๋ยวจะมีคนมาหา อืมมมม บอกเค้าไปก็ได้ว่าเย็นนี้ที่บ้านว่าง พ่อยินดีต้อนรับ" ดาวเหนืออ้าปากค้างเพราะเรื่องที่พ่อพูดเขาไม่เข้าใจสักนิดเดียว กำลังจะอ้าปากถามต่อพ่อก็หยิกแก้มเขาเบาๆ เหมือนเด็ก แล้วเดินออกไปปล่อยให้เขายืนอยู่ข้างรถหรูคนเดียว คราวนี้กลายเป็นเขาต้องอยู่สู้สายตาของทุกคน ดาวเหนือยืนก้มหน้านิ่งไม่กล้าหันมองใครเพราะรู้สึกได้ถึงสายตาคนทั้งถนนกำลังทิ่มแทงมาที่เขา สักพักก็มีเสียงหวานๆ ลอยมาจากด้านหลังเรียกให้เขาสะดุ้งตื่น "นี่รถน้องเหรอคะ?" "อะ เอ่อ... ใช่ เอ้ย! ปะ เปล่าครับ...... พี่ฝ้าย..." "หือ? รู้จักพี่ด้วยเหรอ?" ดาวเหนือจ้องมองหน้าหวานๆ ของเธอจนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พยักหน้าเบาๆ ให้กับสาวสวยที่เข้ามาทักทายเขา ฝ้าย - สาวสวยดาวมหา'ลัยที่เป็นรุ่นพี่เขาหนึ่งปี เป็นนางแบบรับงานถ่ายสินค้าเป็นประจำ และที่ดึงดูดสายตาจนเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเธอที่ไม่ว่าใครก็ต้องพูดถึงก็คือผิวขาวผ่องไปทั้งตัวบวกกับรอยยิ้มกว้างที่เข้ากับใบหน้าหวานๆ ของเธอ ฝ้ายอมยิ้มภูมิใจที่ดูเหมือนเด็กหนุ่มจะรู้จักเธออยู่แล้ว เธอปัดผมยาวที่ปกหน้าอกของตัวเองไปด้านหลังจนเปิดให้เห็นส่วนหน้าและเรียวคอขาวสว่างจ้าก่อนจะพูดกับเขาต่อ "พี่ฝ้ายนะคะ อยู่บริหารปี 4... น้องล่ะ?" "นะ เหนือครับ... วิศวะ ปี 3" "อืมมม แล้วตกลง... นี่รถใครเหรอคะ? พี่เห็นน้องคุยกับเค้าเมื่อกี้... นั่นใครอะ?" "อ๋อ คนนั้นพ่อผมเองครับ" "หูยยย พี่ไม่นิยมรุ่นพ่อซะด้วยสิ... เอาไงดีน้าาาาา" "นิยม?... เอ่อ... หมายถึง......." "ชื่อเหนือใช่มั้ยคะ หน้าตาดูดีเลยนี่นา... ชักถูกใจซะแล้วสิ... อืมมม เรามาลองเดทกันมั้ยคะ?" "ห๊ะ!!! ผม... กับ พี่ฝ้าย!" คำพูดที่ไม่คาดคิดของสาวสวยรุ่นพี่ทำเอาเหนือสติแทบหลุด เขาจ้องมองพี่ฝ้ายแล้วนึกไปถึงภาพใน ig สุดเซ็กซี่ของเธอที่เขาเพิ่งเปิดดูเมื่อคืนเพื่อเก็บไปฝันก่อนนอน "ฮ่าๆ ไม่ต้องตกใจขนาดน้านนนน ก็แค่ถามดู ลองเก็บเอาไปคิดก่อนก็ได้นะ" "เอาครับ! เอ้ย! ตกลงครับ ผม... ฝากตัวด้วยนะพี่" ฝ้ายยิ้มกัดปากเพราะดูเหมือนแผนตกหนุ่มของเธอไปได้สวย ด้วยความที่เป็นสาวชอบปาร์ตี้และใช้เงินฟุ่มเฟือยเธอเลยมักจะมองหาผู้ชายรวยๆ เอาไว้เป็น ATM ประจำตัว แม้จะต้องแลกกับการให้พวกเขาได้เล่นกับร่างกายเธอบ้างก็ไม่ขัดถ้าจ่ายหนักพอ "เย้~ ดีจัง เอามือถือมาสิ เดี๋ยวพี่เซฟเบอร์กับแอดไลน์ให้" "ครับๆ นี่เลยครับ" ดาวเหนือรีบยื่นให้ทั้งๆ ที่มือสั่นทำเอาฝ้ายเกือบจะหลุดขำออกมา "โอเค... ง้านนน เริ่มเย็นนี้เลยมั้ยคะ? เดทมื้อแรกของเรา... เหนือว่างรึเปล่าล่ะ?" "วะ ว่างครับ เย็นนี้เลยก็ได้" "เอ... ไปร้านไหนดีล่ะ เหนือรู้จักร้านดีๆ มั้ยคะ?" ฝ้ายทำเอียงคอถามเพราะอยากเช็คว่าเขาจะพาไปที่ไหน เพราะระดับดาวมหา'ลัยตัวท็อปอย่างเธอถ้าเขาจะพาไปร้านข้างทางแลดูขี้เหนียวตั้งแต่เดทแรกก็จะรีบสลัดทิ้งทันที ...บอกเค้าไปก็ได้ว่าเย็นนี้ที่บ้านว่าง พ่อยินดีต้อนรับ... อยู่ๆ เสียงของพ่อที่พูดกับเขาประโยคสุดท้ายเมื่อกี้ก็แว๊บดังขึ้นมาในหัว เขารู้สึกตื่นเต้นที่เหมือนพ่อจะรู้ล่วงหน้าอีกแล้ว พ่อผู้ทรงเสน่ห์ ฉลาด แถมเก่งไปซะทุกเรื่อง และที่สำคัญเขาไม่เคยเห็นพ่อตัดสินใจอะไรพลาด ทำให้ดาวเหนือรู้ว่าต้องชวนพี่ฝ้ายไปที่ไหน "ไปที่บ้านผมมั้ยครับ ผมอยู่กับพ่อแค่สองคน... ถึงจะไม่ใช่ร้านอาหาร แต่รับรองว่าจะเป็นมื้อที่ดีไม่แพ้ร้านไหนๆ แน่นอน"