เหนือ!! ดาวเหนือ!! เป็นอะไรเนี่ย ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ
มาดามหลินพยายามประคองตัวดาวเหนือที่หมดสติฟุบลงไปกับพื้นเขย่าตัวเขาไปมา เธอเริ่มลนลานทำอะไรไม่ถูกเลยรีบลุกขึ้นกำลังจะเดินออกไปเรียกพนักงานที่อยู่หน้าห้องวีไอพีแต่ก็โดนคว้าจับมือเอาไว้ก่อน
"เหนือ!... ฟื้นซะที... เป็นอะไรมากมั้ย?"
เธอมองดูเด็กหนุ่มค่อยๆ ลุกขึ้นยืนช้าๆ เขายกสองมือรวบผมเสยขึ้นแล้วจ้องมองกลับด้วยสีหน้าและแววตาที่ดูต่างออกไปจากก่อนหน้านี้
"ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว... ผมสบายดี... ฮ่าๆๆ ดีขึ้นมากๆ"
เด็กหนุ่มพลิกสองมือไปมาในอากาศพร้อมกับมองด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เสร็จก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองออกสามเม็ดบนแล้วสะบัดชายเสื้อเพื่อไล่ความร้อนที่มีเหงื่อเกาะเต็มตัว
"เธอ... เอ่อ... โอเคใช่มั้ย? ถ้ายังไงเรากลับ.."
"นั่งก่อนสิครับ ผมอยากทานอะไรต่อสักหน่อย"
"...ค่ะ"
เขาชวนเธอกลับเข้านั่งที่เดิมแล้วโบกมือเรียกพนักงานหน้าห้องให้หยิบเมนูม
