บทที่ 30 ลูกเขย (NC+)

1978 คำ

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการกลับมาเยี่ยมบ้านเกิดของเฟื่องนิมมาน เพื่อนๆทุกคนต่างประทับใจหลงในมนต์เสน่ห์แห่งดินแดนล้านนาทั้งรอยยิ้มวิถีชีวิตของผู้คน วัฒนธรรม ภาษา ความงามของธรรมชาติอากาศที่เย็นสบายมันทำให้อยากจะหวนกลับมาอีกครั้งเมื่อมีโอกาส ระหว่างทานมื้อค่ำเสร็จก็มีการดื่มสังสรรค์ตบท้ายกันก่อนกลับไปสู้ชีวิตต่อที่เมืองหลวง เคนโซ่จึงนั่งดื่มกับแฟนสาวและเพื่อนๆของเธอทุกคนเฮฮาสนุกสนาน เมื่อเริ่มเมาจึงแยกย้ายขึ้นไปนอนพักผ่อนเพราะในวันรุ่งขึ้นต้องเดินทางกลับนั้นเองซึ่งระยะทางจากบ้านกว่าจะถึงสนามบินนั้นใช้เวลาถึง สองชั่วโมง กลางดึกของคืนสุดท้าย “เฟื่อง! เฟื่องครับ โซ่เองเปิดประตูหน่อย” ร่างสูงที่ยืนเรียกแฟนสาวที่หน้าประตูห้องนอนของเฟื่อง เขาเรียกเธออย่างแผ่วเบา ท่ามกลางความเงียบและมืดสนิทเพราะไฟถูกปิดหมดแล้ว “เฟื่อง! เฟื่องครับ” “แกร่ก!” ประตูค่อยๆแง้มเปิดออกมาในห้องมีเพียงแสงโคมไฟสล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม