วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการกลับมาเยี่ยมบ้านเกิดของเฟื่องนิมมาน เพื่อนๆทุกคนต่างประทับใจหลงในมนต์เสน่ห์แห่งดินแดนล้านนาทั้งรอยยิ้มวิถีชีวิตของผู้คน วัฒนธรรม ภาษา ความงามของธรรมชาติอากาศที่เย็นสบายมันทำให้อยากจะหวนกลับมาอีกครั้งเมื่อมีโอกาส
ระหว่างทานมื้อค่ำเสร็จก็มีการดื่มสังสรรค์ตบท้ายกันก่อนกลับไปสู้ชีวิตต่อที่เมืองหลวง เคนโซ่จึงนั่งดื่มกับแฟนสาวและเพื่อนๆของเธอทุกคนเฮฮาสนุกสนาน เมื่อเริ่มเมาจึงแยกย้ายขึ้นไปนอนพักผ่อนเพราะในวันรุ่งขึ้นต้องเดินทางกลับนั้นเองซึ่งระยะทางจากบ้านกว่าจะถึงสนามบินนั้นใช้เวลาถึง สองชั่วโมง
กลางดึกของคืนสุดท้าย
“เฟื่อง! เฟื่องครับ โซ่เองเปิดประตูหน่อย” ร่างสูงที่ยืนเรียกแฟนสาวที่หน้าประตูห้องนอนของเฟื่อง เขาเรียกเธออย่างแผ่วเบา ท่ามกลางความเงียบและมืดสนิทเพราะไฟถูกปิดหมดแล้ว
“เฟื่อง! เฟื่องครับ”
“แกร่ก!” ประตูค่อยๆแง้มเปิดออกมาในห้องมีเพียงแสงโคมไฟสล
