เรือนมู่ชิง
ร่างของอนุเหยียนเดินออกมาจากเรือนนอนของนาง ตรงมาที่เรือนนอนที่จัดเตรียมไว้ให้กับญาติผู้น้องซึ่งตั้งตาคอยมานานหลายวัน
จวบจนกระทั่งเมื่อครู่ที่ผ่านมาบ่าวจากเรือนหน้าได้เข้ามาแจ้งว่า ญาติผู้น้องของนางเดินทางมาถึงแล้วและนางกำลังป่วยด้วยไข้ลมหนาวทำให้เดินทางมาถึงล่าช้า
“เจ้ารีบให้คนไปตามท่านหมอให้มาตรวจอาการเร็วเข้า”อนุเหยียนหันกลับไปสั่งบ่าวคนสนิทที่เดินติดตามอยู่ทางด้านหลังพลางเร่งฝีเท้าก้าวตรงไปยังเรือนนอนของญาติผู้น้องด้วยความดีใจ
ทันทีที่มาถึงอนุเหยียนเดินตรงไปยังเตียงนอนที่ญาติผู้น้องของนางกำลังนอนอยู่ในเวลานี้
“ละ...หลิง”นางกล่าวได้เพียงแค่นั้นก็ต้องนิ่งงันไปโดยพลัน เมื่อนางได้เห็นใบหน้าของญาติผู้น้องซึ่งไม่ได้พบกันมานานกว่าห้าปีนับตั้งแต่นางแต่งเข้าจวนสกุลเสวียนอย่างชัดเจน
“นะ...นี่เจ้าเปลี่ยนไปมากมายถึงเพียงนี้เชียวหรือนี่ ไม่ได้พบกันนานถึงห้าปีน้องสาวของข้างดงามผิด
