ประตูจวนตระกูลเสวียน
ยามอิ๋น
ภายในเมืองหลวงเทียนอินในยามนี้ เป็นเวลาดึกสงัดตามถนนหนทางไร้ร้างผู้คนเดินสัญจรไปมา ด้วยเพราะเป็นยามวิกาลซึ่งล้วนแล้วแต่กำลังนิทราด้วยกันทั้งสิ้น ท่ามกลางความเงียบงันเสียงฝีเท้าม้ากำลังมุ่งหน้ามาทางประตูจวนด้านหน้าของตระกูลเสวียน ตามคำสั่งของผู้เป็นใหญ่ในจวนดังกล่าว
ร่างอันไร้วิญญาณของเด็กสาวถูกเปลี่ยนอาภรณ์เสียใหม่ ร่างถูกห่อด้วยเสื่อนำออกจากคุกตระกูลเสวียน ซึ่งไม่ได้เป็นที่ผิดสังเกตของทหารยามที่กำลังรักษาการณ์อยู่ในเวลานั้นแต่อย่างใด ด้วยเพราะเป็นเรื่องปกติที่มีผู้กระทำผิดกฎของตระกูลเสวียนจะถูกนำมาคุมขังที่คุกนี้ทั้งหมด
บางคนได้กลับออกมาเมื่อพ้นความผิดและบางคนต้องตายคาคุกเพราะถูกตัดสินและลงโทษว่าผิดจริง หลายชีวิตไม่มีโอกาสได้กลับออกมา ประตูหลังจวนซึ่งติดกับคุกทางตะวันตกจึงมีไว้ใช้สำหรับขนศพคนที่ตายภายในคุกนำออกมานอกจวนเพื่อนำไปฝัง
ทว่าสำหรับเด็กสาวเคราะ
