“มีที่อยู่ ที่กิน ที่ซุกหัวนอน ก็ดีแค่ไหนแล้ว” คำพูดติดปากของคุณป้าสุดใจ
เงินที่มีทั้งหมดติดตัว คือเงินที่เธอเก็บสะสมมาทั้งนั้น ได้แค่นี้ก็ถือว่ามากแล้ว
พศินธ์หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกล่อง เขาใส่ซิมมาให้เรียบร้อยแล้ว บอกนับเดือนให้ชาร์จเอาไว้ทั้งคืน ก่อนจะชาร์จเขาสอนเธอถึงวิธีการใช้งาน และในโทรศัพท์ของเธอมีเบอร์ของเขาแค่คนเดียว
“นับไม่มีเพื่อน มีแค่เบอร์พี่โตคนเดียวก็พอแล้วค่ะ” เธอยิ้มให้เขาเต็มใบหน้า เป็นวันที่ดีอีกวันหนึ่งนับตั้งแต่ออกจากบ้านของคุณลุงมา
เธอบอกพี่โตให้นั่งเฉย ๆ นับเดือนแกะอาหารต่าง ๆ ใส่จาน ก่อนจะยกทุกอย่างมาตรงหน้า สองคนกินข้าวกัน ต่างหยอกล้อกันด้วยความรักอย่างน่าอิจฉา
ความสุขของสองคนที่เข้าใจกัน พศินธ์เป็นผู้นำ นับเดือนเป็นผู้ตามและเมียที่ดี เธอทำหน้าที่ทุกอย่างอย่างไม่บกพร่อง พี่โตทำงานเสร็จก็ต้องรีบกลับบ้าน
ทั้งสองสัญญากันว่า หากนับเดือนอายุครบยี่สิบปี เขาจะพาเธ
