"ยัยหนู!..."
"แม่...คิดถึงที่สุดเลย" ร่างบางวิ่งไปโผเข้ากอดผู้เป็นแม่ที่ยืนรอเธออย่างใจจดใจจ่อ เอวาโทรกลับทางบ้านรับปากว่าจะกลับไปในวันหยุดยาวตามที่แม่เธอต้องการ ผู้เป็นพ่อก็รีบขับรถจากเชียงใหม่ลงมารับลูกสาวเพียงคนเดียวด้วยตัวของเขาเอง
"วันหยุดยาวพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอคะ ทำไมหนูถึงกลับมาก่อนล่ะ ไม่มีเรียนเหรอลูก..." กวิสราเอ่ยถามลูกสาวพร้อมกับลูบหัวเล็กด้วยความคิดถึง
"แหะ!...หนูขาดเรียนไปวันหนึ่งค่ะ" เอวายิ้มแห้งตอบผู้เป็นแม่ไปตามความจริง ครอบครัวเธอไม่ได้เข้มงวดเรื่องนี้มาก แถมเธอยังสนิทกับแม่จนพูดคุยได้แทบทุกเรื่อง
"ใช้ไม่ได้เลยลูกคนนี้" ยศพลผู้เป็นพ่อที่กำลังนั่งฟังส่ายหัวเอ่ยตอบกลับ
"ก็หนูคิดถึงพ่อกับแม่นี่คะ นานมากแล้วที่ไม่ได้กลับบ้าน"
"แล้วใครให้ไปเรียนถึงกรุงเทพล่ะ มหาวิทยาลัยแถวบ้านก็เยอะแยะ ไม่รู้ว่าจะไปเรียนถึงนู้นทำไม"
"เฮ้อ...เป็นพ่อเลี้ยงขี้บ่นอีกแล้ว" เอวาเลือกที่จะเข้าไป
