บทที่ 20 หมาบ้า

1206 คำ

"นายไม่กลับเหรอ?..." เรียวปากบางหันมาถามคนที่เดินตามขึ้นมาที่ชั้นของคอนโดหรู ตลอดการเดินทางกลับคอนโดของเธอมีแต่ความเงียบสงัดและสายตาที่ดุดันของคีรันจนเธอไม่กล้าที่จะเอ่ยปากพูดอะไร ทว่าตอนนี้เมื่อเดินมาถึงประตูหน้าห้องเอวาก็อดไม่ได้ที่จะถามเขา...หากให้เขาเข้าไปมันจะน่ากลัวกว่านี้ "เปิดประตู" คีรันเอ่ยเสียงเข้มช้อนสายตาที่เหมือนกับกำลังควบคุมอะไรบางอย่างมองเธอด้วยสีหน้าเรียบนิ่งแฝงไปด้วยความกดดัน ติ๊ด. "อึก!..." คนตัวเล็กลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ทันทีที่ประตูถูกเปิดออกคีรันก็แทรกตัวเข้าไปในห้องของเธออย่างรวดเร็ว เอวายืนทำใจหน้าห้องพร้อมกับความคิดต่างๆ ที่ประเดประดังเข้ามา...เธอควรทำยังไงต่อไป ก่อนที่จะตัดสินใจถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วก้าวเท้าเข้าไปในห้องด้วยความรู้สึกที่ยังคงสับสนไม่หาย "ฉันไม่ชอบคนโกหก" ดวงตากลมกลมปรายตาไปมองตามเสียง ก่อนที่จะเห็นว่าเจ้าของเสียงทุ้มต่ำยืนนิ่งอยู่ตรงกลางห้องราว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม