"ฉันจดไว้แค่นี้แหละ นายอ่านไม่เข้าใจหรอก" หลังจากที่จัดการธุระส่วนตัวกันเสร็จทั้งคู่แล้ว เอวาก็ต้องโดนอีกฝ่ายบังคับให้แบกสังขารที่คล้อยจะหลับเต็มทีมานั่งที่โซฟากลางห้องเพื่อรับบทเป็นคนติวหนังสือสอบให้คีรันในวันพรุ่งนี้ เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมถึงให้คนที่เรียนถูๆ ไถๆ อย่างเธอต้องมานั่งติวคนที่เรียนดีถึงขั้นดีมากมาตลอดอย่างเขากัน แค่เพียงเขาอ่านหนังสือและอ่านในสิ่งที่อาจารย์จดให้ แค่นี้เขาก็สอบผ่านได้สบายแล้ว ซึ่งต่างจากเธอที่ถึงแม้จะฟังอาจารย์พูดอธิบายลึกจนถึงรากถึงโคนแค่ไหน สุดท้ายเธอก็ต้องกลับมานั่งอ่านใหม่อยู่ดี
"ทำไมถึงจดแค่นี้" ร่างสูงเหลือบไปมองคนตัวเล็กสลับกับหนังสือเรียน ข้อความที่เขียนเพิ่มจากหนังสือน้อยนิดจนแทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ
"เพราะนายนั่นแหละ" ด้วยความปากไวทำให้คนตัวเล็กรีบตอบทันควันโดยที่ไม่ทันจะได้คิด แต่ก็ต้องชะงักนิ่งไปเมื่อคิดได้ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ควรพูด
จะให้บอกว่าเห
