ตอนที่ 15.จอมมารยาและมารยาร้อยเล่มเกวียนของเขา
ตืดดดดด...
กันตาเมาหนัก นั่งคอพับคออ่อนอยู่ด้านข้างคนขับ แต่เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังเตือนไม่หยุด กานดาที่ได้ยินจนเริ่มรำคาญ แต่แล้วเมื่อนึกขึ้นได้ เธอก็ต้องรีบชะลอรถยนต์จอดข้างทาง กันตาเป็นหมอ โทรศัพท์เร่งด่วนแบบนี้เกิดขึ้นได้
กานดาถือวิสาสะรับแทนเสียเอง
เพราะคนที่โทรมาอาจจะเป็นหมอหรือไม่ก็คนไข้
“หมอตาเมาค่ะ มีธุระอะไรฝากไว้ที่ฉันแทนได้ ฉันเป็นเพื่อนกับเธอค่ะ” กานดากรอกเสียงพูดรวดเดียว
“ดา นั่นเธอหรอกเหรอ?”
เสียงคุ้นหูถามกลับมา กานดาเบนโทรศัพท์ออกห่าง เธอมองเบอร์โทรศัพท์ที่ไม่คุ้นตานั่นแบบงงปนความสงสัย
“คุณเป็นใครคะ รู้จักฉันได้ไง?”
“ผมเอง เอกไง เอกทศ” เอกทศละล่ำละลักพูด
“เอก อ้อ เพื่อนสนิทไอ้เวรนั่นเอง มีอะไร โทรหายัยตาทำไมยะ!!” กานดากัดฟันตอบ
“เธอนี่อารมณ์ร้อนไม่เปลี่ยนเลยนะ” เอกทศติงเสียงอ่อน
“ฉันจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยวเกี่ยวอะไ
