คุงแม่ฮับพ่อโผมโฉด

ตอนที่ 2 ชื่อตอน เปิดตัวแล้ว

พริกไทยอดทนทำงานจนผ่านไปได้อีกครึ่งปี เธอสองคนก็ยังไม่มีเงินเก็บ สุดท้ายแม่ของเธอด่าขึ้นมาที่หาผัวไม่ได้เรื่องและให้เธอหนีคนแบบปองปัญญ์ไปซะ

พริกไทยก็ถอนหายใจขึ้นมาและบอกแม่ว่า ปองนั้นกำลังจะรวยแล้ว และนั่นคือเธอนั้นกำลังปลอบใจตัวเองเป็นครั้งที่ล้านอีกแล้ว เธอสงสารก็สงสารปองที่เหนื่อยยาก แต่ความฝันกับเงินที่ต้องใช้ทุกวันมันต่างกัน

เธอทำงานเดือนล่ะสี่หมื่นเลยเชียวนะ เงินเดือนขนาดนี้ผ่อนบ้านแปดพันเลี้ยงลูกเล็กๆอีกสามคนสบายๆ พริกไทยเริ่มจะเหนื่อยใจมาก เธอแอบนั่งร้องไห้คนเดียวอยู่ในห้องน้ำด้วยความเครียดไปในที่สุด

“ฮึ่ก ฮรือ ”

สุดท้ายความพยายามของเธอก็มาถึงวันที่รอคอยไปจนได้ ปองบอกเธอว่าสามารถหาผู้ร่วมทุนมาได้แล้ว ปองพาเธอไปร่วมในงานเปิดตัวเกมส์ใหม่ที่มีพริตตี้สวยๆถูกจ้างมาเต็มไปหมด เป็นครั้งแรกที่ปองปัญญ์นั้นพาเพื่อนๆมาแนะนำให้กับเธอ

พริกไทยรู้สึกว่าเพื่อนๆของปองปัญญ์นั้นคือไฮโซ ทุกคนสวมใส่นาฬิกาเรือนเหยียบแสนแบบพวกนายธนาคารหรืออาจมากกว่านั้น คราวนี้เธอที่สวมใส่เสื้อผ้าราคาถูกๆ เพราะต้องจ่ายค่าห้องค่ากินมานาน กลายเป็นตัวตลกไปในสายตาของสาวๆที่มาทักแต่ปองปัญญ์

“ปัญญ์ขา ลิลลี่ไม่เจอปัญญ์มานานมากแล้วนะคะ ปัญญ์หายไปไหนมาคะ ”

“อรืม ปัญญ์ไปหมกตัวคิดงานอยู่นะครับ ช่วงนี้เลยดูยากจนมากไปหน่อย อ้อนี่แฟนผม คนนี้ทำงานธนาคารตรงสะพานโรงเบียร์ครับเงินเดือนสี่หมื่น แต่เจอปัญญ์ไถจนหมดเลย ดูวันนี้ก็ยังไม่มีเสื้อสวยใส่ เดี๋ยวเซนต์สัญญาจบแล้วปัญญ์จะขอช่างแต่งหน้า มาตัดผมแต่งหน้าให้คนสวยของผมหน่อย มีชุดธีมในลานมาเรียนน่าอยู่ใช่ไหมครับ ชุดนั้นจะเป็นของพริกไทยแฟนผมนะครับ ”

“ว๊าย ได้เลยค่ะคุณปัญญ์”

พริกไทยฟังตาปองของเธอแล้วงงๆเหนื่อยๆขึ้นมา เพราะเธอกินแต่ผักมาหลายวันแล้ว รู้สึกน้ำตาลต่ำ พริกไทยถูกพาไปในห้องแต่งตัวแล้วให้นั่งรอคอยคนอยู่ในนั้น ด้านในมีโซฟาและมีการตกแต่งที่สวยงามมาก เมื่อแอร์เปิดเย็นฉ่ำพริกไทยก็หลับลงไปอย่างอดทนไม่ไหวอีกต่อไป

ในความฝันเธอรู้สึกว่าเธอถูกโอบกอดเอาไว้จนแน่น พริกไทยรู้สึกอบอุ่นจึงกอดรัดคนตอบกลับไป และหลับลึกลงไป จนรู้สึกตัวอีกที เธอก็ตื่นขึ้นมาในชุดชั้นในสีขาวเป็นคอเซ็ตและสวมใส่สายถุงน่องสุดเซ็กซี่แล้ว ตาปองทำหน้ายุ่งพยายามติดตะขอสายถุงน่องของเธออย่างวุ่นวาย

“อ่ะ ปอง ปองทำอะไร ”

“หึ หึ ปองจะให้พริกเป็นพีอาร์ในเกมส์ไง อันนี้แค่เสื้อชั้นใน ชุดนี้ของพริกคนเดียวที่ไม่ให้โป๊ แต่ข้างในนี้เป็นของปอง พริกจะต้องใส่ชุดนี้กลับบ้านด้วย ข้างนอกเราต้องถอดคืนร้านไป แต่ข้างในเนี่ยปองซื้อขาด พริกต้องใส่ให้ปองดูด้วยนะ หึ หึ ”

พริกไทยอายหน้าแดง สุดท้ายก็ตีหัวปองแล้วขอถอดชุดอาบน้ำไปแปรงฟันใหม่ พอออกมาปองก็ทำตาเยิ้มเร่งให้เธอแต่งตัวไวๆ และให้สวมใส่ชุดคลุมอาบน้ำทับชุดชั้นในสุดเอ็กซ์ของคุณปอง ปองปัญญ์ยิ้มและออกไปในห้องอีกห้องหนึ่ง

ช่างทำผมมาจับเธอโบกบีบีทาลงไปทั้งตัว และตัดผมแต่งหน้าชุบเล็บต่อเล็บที่ทามาแล้วให้เธอจนยาวยืด

พริกไทยนั่งตัวตรงและเผลอหลับตาลงไปอีกครั้ง จนตื่นมาอีกที เธออยู่ในชุดขาวแบบชุดเจ้าสาวแต่กระโปรงสั้น โอ้อวดขาเรียวยาวและมีรองเท้าแฟนซีแบบพวกตัวละครคอสเพลย์

พริกไทยหน้าแดงก่อนที่จะมีคนพาประคองเดินไปในตึกขนาดใหญ่ ที่ภายในคือสตูดิโอถ่ายทำงานในวันนี้ เธอถูกพามาที่กลางลานและมีคนประกาศเริ่มงานเปิดตัวในเกมส์นี้

ตัวละครถูกแคสให้มีบทบาทต่างๆกัน

ปองปัญญ์ก็สวมชุดต่างๆเริ่มถ่ายทำไปตามตัวละครที่กำหนดไว้ ตั้งแต่ขั้นผู้เดินทาง นายคนว่างงาน และเริ่มสมัครกิลล์ในชุมชน ต่อมาตัวละครก็เดินมาตามจุดต่างๆและมีเอฟเฟคมากมายถ่ายจนเธอหลับไปอีกครั้ง

จนถึงคิวของเธอ ภาพกราฟฟิคด้านหลังก็ฉายฉากที่วิหารขนาดใหญ่ขึ้นมา และปองปัญญ์ในชุดนักเวทย์ชั้นสูงก็คุกเข่าลงตรงหน้าเธอ ขอให้เธอที่อยู่ในชุดเทพธิดานั้นให้พร เธอใช้คฑาวางลงไปบนหัวของคุณปอง

“คัท จบแล้วฉากนี้ ให้คนสวยไปพักได้ ”

เสียงผู้กำกับดังขึ้นมา และพริกไทยก็ได้พัก จนถึงครึ่งชั่วโมงพักเที่ยงพอดีเธอไปถอดชุดนอกแล้วคลุมเสื้ออาบน้ำไว้ ก่อนที่ปองปัญญ์จะเอาชุดกระโปรงลูกไม้สวยๆมาใส่ให้ แล้วเปลี่ยนรองเท้านุ่มๆขนฟูๆมาให้ ปองจูงเธอไปตักบุปเฟ่ห์ที่เธอนั้นไม่ได้กินมานาน อาหารหลากหลายมากในงานเลี้ยงนี้ ปองพาเธอไปแนะนำกับคนในงานไปจนทั่ว

“นี่ภรรยาผมครับ จดทะเบียนแล้วแต่รองานแต่งงานอยู่“

“เฮ๊ย ไอ้คุณปัญญ์ มึงนี่เอาลูกสาวคนอื่น มากัดก้อนเกลือกินได้เหรอว่ะ ”

“อรืม พริกเค้าทำงานธนาคารแถวบ้านมึงอ่ะ เงินเดือนสี่หมื่น กูให้เมียออกเงินให้ทุกเดือน จนเมียผอมไปหมดแล้วเนี่ย เพราะรอเงินพวกมึงนั่นแหล่ะครับ ”

“เอ้อ ไอ้ห่า มึงก็ไม่บอกกูว่ามีแฟนแล้ว กูคิดว่ามึงคนเดียวก็จะแกล้งมึงหน่อย เออๆวันนี้กูอนุมัติเงินแล้ว เดี๋ยวกูรีบไปจัดการให้ ”

แนฟที่ปองนั้นแนะนำว่าคือหุ้นส่วนใหญ่ พูดจาเป็นงานเป็นการขึ้นมา แล้วส่งเช็คใบหนึ่งออกมา ปองก็ส่งมันต่อไปมีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อว่าเฟรย์ให้มารับมันต่อไปในฝ่ายการเงิน พริกไทยก็ได้แต่มอง เธอไม่มีหน้าที่อะไรเลยในบริษัทนี้ รู้แค่ตอนนี้เท่านั้นเอง ปองไม่เคยบอกอะไรเธอเลย พริกไทยคิดน้อยใจขึ้นมา เธอรู้สึกเศร้าๆขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุเลย

“ไม่นานปองก็พาเธอไปเข้าฉากอีกครั้ง ครั้งนี้เธอสวมชุดเก่าที่มาจากงานบุปเฟ่ต์ตอนเที่ยงวัน และปองนั้นก็คุกเข่าลง ดึงช่อดอกไม้สีชมพูหวานออกมา เป็นดอกลิลลี่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งขึ้นมาต่อหน้าเธอ ปองปัญญ์เอ่ยคำขอแต่งงานขึ้นมา

”พริกครับแต่งงานกับปองนะ “

แล้วเพลงแต่งงานก็ดังขึ้น มงกุฎที่ติดผ้าคลุมเจ้าสาวถูกสวมลงมาบนหัวเธอ ดอกไม้สดโปรยปรายลงมาจริงๆ กากเพชรและฟองแชมเปญถูกเปิดขึ้นเขย่ามาจนเธอทั้งสองนั้นตัวเปียก ปองปัญญ์อุ้มเธอขึ้นมาและให้โบกมือไปรอบๆ รอบตัวมีแสงแฟลชมีงานแถลงข่าวอย่างใหญ่โต โดยมีแนฟหรือนเรศหุ้นส่วนใหญ่ถือไมค์แนะนำตัวต่อทุกๆคน รวมถึงเธอด้วยว่าเป็นว่าที่ภรรยาของคนคิดผลิตเกมส์นี้ขึ้นมา และแนะนำหุ้นส่วนต่างๆ กับผลิตภัณฑ์จนวุ่นวาย เธอยิ้มจนเหงือกแห้ง มีคนถ่ายรูปเธอจนแสบตา และน้องๆพริตตี้ก็มาทำท่าตามตัวละครต่างๆให้ถ่ายรูป พริกไทยถูกอุ้มอยู่นาน จนได้ไปนั่งในเก้าอี้สูงรวมกับพวกพริตตี้ในที่สุด

“คิก ผู้บริหารบริษัทนี้โครตหล่อเลยอ่ะ คุณแนฟก็เท่มาก ”

“อรือเท่มากเลยทุกคน เสียอย่างหนึ่งที่คนหนึ่งดันเอาเมียมาด้วย น่าเบื่อมาก หน้าตาก็ไม่ค่อยเท่าไหร่นะ ”

พริกไทยถูกนินทาตรงๆ เธอแทบทนจะไม่ได้ แต่คิดอีกทีตาปองนั้นก็หล่อจริง เธอที่ทำงานธนาคารนั้นมีจิตวิทยาที่ดีกว่า จึงเชิดหน้าขึ้นมาแล้วเอ่ยขึ้นมาเบาๆ

“เป็นแค่พริตตี้ที่มารับจ้าง แต่มานินทาผู้ว่าจ้าง ไม่อยากทำงานแล้วใช่ไหม”

พอเธอกอดอกทำตาดุขึ้นมา พวกปากแจ๋วรอบตัวก็หุบปากลงไป พริกไทยสะบัดใบหน้าพรืด จนปองที่ยืนมองไกลๆหัวเราะเธอขึ้นมา พริกไทยเลยส่งสายตาไปด่าคนอีกครั้ง ปองยิ้มให้เธอจนเรี่ยราด จนเธอนั้นค้อนควับๆขึ้นมา