กระถิน...
วันนี้เป็นวันที่ฉันตื่นเต้นที่สุดเพราะจะได้เริ่มงานวันแรกถึงจะทำแค่เก็บแก้วล้างจานแต่ฉันก็ตื่นเต้นอยู่ดี นี่มันเป็นครั้งแรกที่ฉันได้มาอยู่ท่ามกลางแสงสีในผับเลยนะเคยเห็นแต่ในทีวีในละครตอนนี้ฉันได้มาอยู่ตรงนี้จริงๆแล้วล่ะ ถึงแม้ว่าฉันจะพักที่นี่แต่ตอนกลางคืนลุงหมีก็ไม่ได้อนุญาตให้ฉันออกจากห้องมาเดินเล่นข้างนอกหรือเดินเพ่นพ่านในผับเพราะลุงหมีขู่จะกินหัวฉัน อีกอย่างแค่ก้าวขาออกจากห้องลุงหมีก็รู้แล้วเพราะว่าห้องนอนของฉันมันอยู่ในห้องนอนของลุงหมีอีกทีไงล่ะ
" นี่โบ๊ทน่าจะรุ่นเดียวกันกับเธอนั่นแหละทำงานแผนกเดียวกันกับเธอเก็บแก้วล้างจาน "
เสียงลุงหมีที่เดินพาฉันไปแนะนำตัวกับคนในร้านพูดเมื่อพาเดินมาหาผู้ชายตัวสูงน่าตาน่ารักซึ่งน่าจะเป็นรุ่นราวคราวเดียวกับฉันและฉันก็เดาถูก
" หวัดดีโบ๊ทเราชื่อกระถินนะ "
ฉันทักทายพร้อมกับส่งยิ้มให้คนตรงหน้าที่ยืนฉีกยิ้มให้ฉันอยู่ ดูๆแล้วโบ๊ทน่าจะเป็นผู้ชายอารมณ์ดีนะถ้าให้ฉันเดาต่างจากลุงหมีที่หน้านิ่งตลอดเวลานอกเสียจากว่าจะทำหน้าอารมณ์เสียใส่ฉันเวลาคุยกัน
" อื้ม เราชื่อโบ๊ททำงานที่นี่ได้ปีกว่าแล้ว "
คนตรงหน้าบอกยิ้มๆ
" งั้นพวกเธอสองคนก็ช่วยกันตรงนี้ไปก่อนล่ะกัน เดี๋ยวมีอะไรผู้จัดการร้านจะมาสอนเธออีกทีโอเคนะ ฝากด้วยนะโบ๊ท "
ลุงหมีบอกกับฉันแค่นั้นก่อนจะหันไปพูดกับโบ๊ทแล้วเดินออกไปทิ้งให้ฉันกับโบ๊ทนั้นยืนอยู่ด้วยกันสองคน จะว่าไปแผนกของฉันกับโบ๊ทก็มีพี่อีกคนหนึ่งแต่วันนี้ลุงหมีบอกว่าพี่เขาลาหยุดเลยมีแค่ฉันกับโบ๊ทเท่านั้นที่จะทำช่วยกัน
" งั้นกระถินมาช่วยเราเรียงแก้วตรงนี้ก่อนก็ได้ ผับเพิ่งจะเปิดงานเราก็เลยไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ "
โบ๊ทกวักมือให้ฉันเดินไปตรงชั้นวางแก้วที่มีแก้วหลายทรงหลายขนาดวางเรียงกันอยู่ ดูๆไปแล้วงานที่นี่ก็ไม่น่ามีอะไรเป็นห่วงนะก็คงจะเหมือนกับผับทั่วๆไป ที่สำคัญงานฉันมันไม่ได้มีอะไรมากหรอกแค่เก็บแก้วล้างจานมันชิวมากเลยแหละคิดว่านะ
" กระถินเรียนอยู่มั้ยอะหรือว่าทำงานอย่างเดียว "
โบ๊ทถามขณะที่เรากำลังเรียงแก้วเข้าชั้นช่วยกัน
" เรียนอยู่ปีสามแล้วล่ะ โบ๊ทล่ะเรียนอยู่ป่าว "
ฉันตอบพลางถามกลับบ้าง ชวนกันคุยแบบนี้จะได้สนิทกันเร็วๆเวลาทำงานจะได้เข้ากันได้
" อ๋อเราไม่ได้เรียนอะจบมอปลายก็มาทำงานเลย "
คนข้างๆหันมาตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้ฉัน แหงล่ะก่อนหน้านี้ฉันเองก็เกือบไม่ได้เรียนแล้วเหมือนกันแต่ยายน่ะสิเที่ยวยืมเงินคนอื่นจนมาจ่ายค่าเทอมให้ฉันได้และพอเทอมต่อๆมาฉันก็ได้รู้จักกับป้าหนาวซึ่งเป็นป้ารหัสของฉันป้าเป็นคนช่วยเหลือเรื่องค่าเทอมฉันมาตลอดจนฉันได้เรียนมาถึงทุกวันนี้แถมตอนนี้ยังหางานให้ฉันทำแล้วก็ดูแลยายให้ฉันอีก
" อื้มว่าแต่กระถินพักที่ไหนหรอเลิกงานแล้วให้เราไปส่งมั้ย "
คนข้างๆถามต่อ โบ๊ทนี่ก็คุยเก่งเหมือนกันนะครั้งแรกฉันคิดว่าต้องทำงานด้วยกันแบบเกร็งๆซะอีก
" ถินพักที่นี่แหละ "
" หืม แต่ที่นี่เขาให้แค่พวกการ์ดกับพนักงานประจำร้านที่เป็นผู้ชายพักนี่เราเองก็ยังไม่ได้พักที่นี่เลย "
คนข้างๆขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย ก็ใช่แหละฉันเองก็เคยได้ยินมาแบบนั้นเหมือนกันแต่ฉันได้สิทธิพิเศษจากเจ้าของร้านไง ญาติป้าอะ
" เรื่องมันยาวน่ะเอาไว้จังหวะดีๆเดี๋ยวถินจะเล่าให้โบ๊ทฟังนะ "
ฉันตอบคนข้างๆพลางส่งยิ้มไปให้เพราะไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงดี เอาเป็นว่าถ้าฉันกับโบ๊ทเราสนิทกันมากกว่านี้อีกนิดฉันจะเล่าให้โบ๊ทฟังก็แล้วกันว่าเรื่องมันเป็นมายังไง
" แล้วห้องพักข้างบนมันเป็นยังไงบ้างอะเราได้ยินมาว่าไม่มีใครเคยขึ้นไปเลยนะนอกจากพวกพี่ๆการ์ดที่มาจากฮ่องกงแล้วก็คุณเซ็น แถมเรายังเคยได้ยินมาว่าผับที่ฮ่องกงเขาเลี้ยงผู้หญิงไว้ทำเรื่องอย่างว่าเยอะมากด้วยนะแล้วที่นี่อะเขามีแบบนั้นมั้ย "
คนข้างๆยังไม่วายถามต่อแถมยังกระซิบกระซาบกับฉันในเรื่องถัดมาจะว่าไปโบ๊ทเองก็ขี้สงสัยเหมือนกันนะนิสัยเหมือนฉันเลย แต่เรื่องหลังที่โบ๊ทถามมาฉันไม่รู้หรอกนะเอาเป็นว่าคืนนี้ฉันจะไปถามลุงหมีก็แล้วกัน
" อันนั้นถินไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะเรื่องผับที่ฮ่องกงน่ะ แต่ว่าถ้าเป็นห้องพักชั้นบนก็มีแต่พวกพี่การ์ดที่เป็นผู้ชายนะไปพักกันเท่าที่ถินเห็นอะ "
" แล้วกระถินต้องดูแลคนทั้งชั้นนั้นเลยหรอ "
" ถินไม่ได้ดูแลใครนะส่วนมากถินจะเป็นคนถูกดูแลมากกว่า "
ฉันตอบคำถามพลางยกยิ้มอย่างภูมิใจก็พี่การ์ดคนไหนๆก็เอ็นดูฉันทั้งนั้นเลยนี่นาเพราะว่าฉันเป็นน้องเล็กยังไงล่ะ
" หูยดีอะ แล้วแบบนี้กระถินก็มีแฟนไม่ได้น่ะสิเพราะว่าต้องอยู่กับพวกพี่เขาถูกมั้ย "
หืม? งงอะทำไมอยู่กับพวกพี่การ์ดแล้วฉันจะมีแฟนไม่ได้ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย
" มีได้สิ ไม่มีใครห้ามสักหน่อย "
ฉันตอบ
" จริงดิ แล้วกระถินมีแฟนยังอะ "
คนข้างๆถามต่อ จากที่ก่อนหน้านี้คุยเรื่องผับตอนนี้เปลี่ยนเรื่องคุยปุบปับเอาซะฉันตามไม่ทันเลยแฮะ
" ไม่มีหรอก "
" อ้าวทำไมล่ะ "
" ก็ไม่มีคนมาจีบไงจะมีได้ยังไงล่ะ "
" งั้นเราจีบกระถินได้มั้ย "
หืม? อะไรเนี่ย
" เอาจริงนะกระถินคือตอนเราเห็นกระถินเดินเข้ามาพร้อมกับคุณเซ็นครั้งแรกอะเราก็รู้เลยว่าใช่ กระถินลองคบกับเราดูมั้ย "
เอาจริงดินี่ฉันเพิ่งรู้นะว่าเวลาคนเขาจีบกันเขาทำกันง่ายๆแบบนี้เลย เกิดมาก็ไม่เคยมีแฟนซะด้วยทำไมมันปุบปับแบบนี้ล่ะเขาไม่ได้แบบค่อยเป็นค่อยไปเหมือนในซีรีย์หรอกหรอ
" เอ่อ โบ๊ทคือถินไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้น่ะขอโทษนะ "
ฉันตอบพลางส่งยิ้มแห้งๆไปให้ จะให้ฉันตอบอะไรล่ะถ้าไม่ตอบแบบนี้แถมฉันเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษกับโบ๊ทด้วยแล้วก็อีกอย่างฉันกับโบ๊ทเพิ่งรู้จักกันวันนี้วันแรกเองจะบ้าหรอมาขอคบกันตั้งแต่วันแรกเลย
" งั้นเราดูกันไปเรื่อยๆก็ได้โอเคมั้ย แบบวันไหนว่างๆก็ไปกินข้าวดูหนังกันไรงี้จะได้รู้จักกันมากขึ้นกว่านี้ด้วยโอเคมั้ย "
คนข้างๆยังไม่วายชวนเรื่องอื่นอีกถ้าปฎิเสธแล้วจะทำงานด้วยกันยากขึ้นมั้ยนะเราต้องเจอกันทุกวันซะด้วยสิเอาไงดี
" หรือว่ากระถินไม่โอเคเพราะว่าเราเรียนไม่สูงไม่งานดีๆทำไม่มีเงินเดือนเยอะๆหรอ "
เฮ้ย!! ไม่ใช่นะฉันแค่คิดว่าเรายังไม่รู้จักกันดีพอจนต้องออกไปไหนมาไหนด้วยกันได้อะแล้วถ้าลุงหมีกับป้าหนาวรู้เขาจะโอเคมั้ย ป้าหนาวจะเสียหน้าหรือเปล่า
" ถ้ากระถินไม่โอเคก็ไม่เป็นไรนะเราขอโทษก็แล้วกันไม่น่าหวังอะไรเกินตัวเลย "
อ้าวไปกันใหญ่แล้วโบ๊ทไม่ใช่แบบนั้นนะฉันไม่ได้คิดแบบนั้น
" อะโอเค ถินโอเคก็ได้โบ๊ท "
" จริงนะ "
คนข้างๆถามด้วยความดีใจ จริงไม่จริงก็ตอบตกลงไปแล้วอะทำไงได้
" อื้มจริงสิ "
" งั้นพรุ่งนี้ตอนเย็นกระถินเลิกเรียนแล้วเราไปรับนะไปดูหนังกัน พรุ่งนี้เราหยุดพอดีเลยเราว่างว่าแต่กระถินเรียนที่ไหนอะ "
อ่าแบบนี้ต้องบอกลุงหมีว่าไม่ต้องไปรับฉันแล้วงี้หรอ จะดีใช่มั้ยถ้าบอกลุงไป
" เรียนมหาลัยAAA แต่ว่าเราแค่ไปดูหนังด้วยกันเฉยๆใช่มั้ยไม่ได้เป็นแฟนกันหรือคบกันใช่ป่ะแค่ดูๆกันก่อนถูกมั้ย "
ฉันถามเพื่อให้แน่ใจอีกครั้งเพราะโบ๊ทเป็นคนพูดเองว่าดูกันก่อนก็ได้ เอาเป็นว่าฉันจะแกล้งดูไปสักพักแล้วจะบอกว่าไม่โอเคก็แล้วกันจะได้จบๆไป
" ใช่ก็ดูๆกันก่อนไง งั้นตกลงตามนี้นะพรุ่งนี้ "
" อื้ม "