เมื่อมาถึงที่หมายเทวาก็ขอตัวกลับอย่างเคย ลักษมีมองไปรอบๆ บริเวณที่ได้รับการตกแต่งเป็นห้องสปาของรีสอร์ท ตัวอาคารเป็นไม้สักทองยกชั้นลดหลั่นไปตามที่ลาดของชายหาดและเปิดโล่งเพื่อให้มองเห็นทัศนียภาพรอบๆ ทั้งหาดทรายขาวและท้องทะเลสีเขียวราวมรกต กลางห้องเป็นสระขนาดเล็กมีดอกไม้ลอยอยู่เหนือน้ำสี่ห้าดอกพอสวยงาม
ลักษณะตัวอาคารเป็นแบบบาหลีที่ให้ความรู้สึกถึงกลิ่นอายตะวันออกได้เป็นอย่างดี สุดทางของห้องที่ยื่นออกไปทางทะเลเป็นหน้าชานลดหลั่นลงไปจากห้องที่มีสระน้ำ มีเตียงสำหรับนวดอยู่ทางซ้ายขวา และตรงกลางเป็นเก้าอี้ไม้สำหรับนั่งพักผ่อนคั่นกลางด้วยโต๊ะกลมขนาดเล็ก ร่างสูงที่เธอเริ่มคุ้นเคยนั่งทอดสายตาออกไปด้านนอกในท่าทีผ่อนคลาย บนโต๊ะมีแก้วที่น้ำพร่องไปกว่าครึ่งวางอยู่ เขาอาจมารอเธอสักพักแล้วก็ได้ หญิงสาวคิดในใจ
“นั่งสิ”
เสียงแน่นหนักนั้นยังคงฟังดูห่างเหินเหมือนเช่นเคย ลักษมีนั่งลงบนเก้าอี้ตัวท
