หนึ่งปีต่อมา
เมืองฮวาหลานยามนี้นั้นเกิดเหตุการณ์วุ่นวายตามแนวชายแดน หัวหน้ามือปราบแห่งเมืองฮวาหลานอย่างใต้เท้าหวงจิงอวี่จึงต้องพาลูกน้องในหน่วยไปปราบปรามเหตุการณ์ที่จะสร้างปัญหาอันใหญ่หลวงในภายภาคหน้าให้แก่เมืองฮวาหลาน แม้ว่าในจวนของเขาจะเพิ่งเกิดเรื่องราววุ่นวายไปได้ไม่นาน แต่ด้วยภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบต่อบ้านเมืองเขาก็ต้องตัดสินใจออกเดินทางไป
“ข้ามิอยู่จวนอย่าให้มีปัญหาใดเกิดขึ้นอีกเข้าใจหรือไม่”
หนึ่งปีที่ผ่านมาหวงจิงอวี่รับอนุภรรยามาเพิ่มอีกสอง รวมๆ แล้วในจวนสกุลหวงยามนี้จึงมีภรรยาเอกและอนุภรรยาอีกสี่คน จะบอกว่ายิ่งอายุมากขึ้นความต้องการของเขาก็มิได้ลดน้อยลงเลย ผู้ที่ทุกข์ใจที่สุดก็คือภรรยาเอกอย่างหานจูฉี เพราะถึงแม้ว่านางจะเป็นภรรยาเอกแต่นางก็มิได้มีบุตรชายเพื่อสืบทอดสกุลหวงให้แก่เขา มีแต่อนุซูและอนุเซียวที่มีบุตรชาย ส่วนอนุที่รับมาใหม่ก็ยังมิได้มีครรภ์
“ข้าเข้าใจเจ้าค่ะท่านพี
