Chapter 8
1700 คำ
เมื่อมาถึงที่โชว์รูมทั้งสามคนก็แยกย้ายกันไปตรวจงานที่ได้รับมอบหมาย ข้าวต้องดูทุกอย่างโดยรวมเพราะเธอเป็นคนทำตารางงานเปิดตัวรถรุ่นใหม่ จากที่ดูคร่าวๆน่าจะต้องมีเพิ่มเติมอยู่หลายอย่าง เธอเดินไปหาพี่ฝ่ายสต๊อกของโชว์รูมก่อนจะถามเรื่องงาน
“พี่ดาร์กคะคือมีอะไรจะถามหน่อยค่ะ”
“ว่าไงครับน้องข้าว วันนี้มาตรวจงานเองเหรอ”
ดาร์กที่กำลังเช็คของอยู่ก็เอ่ยทักทายหญิงสาว เมื่อก่อนเธอเป็นเซลอยู่ที่นี่แต่ว่าถูกสำนักงานใหญ่ดึงตัวไปทำการตลาดที่นั่นเพราะเธอเรียนจบมาโดยตรงแถมยังเป็นนักเรียนทุนเกรดนิยมอันดับหนึ่งด้วย จะให้เป็นเซลอยู่ที่นี่ก็เสียดายความรู้สึกถูกทาบทามให้ไปทำที่นั่นจนตอนนี้ได้โอกาสรับมอบหมายงานใหญ่เยอะพอสมควร
“ค่ะพี่ คือข้าวจะถามเรื่องสต๊อกของแถมค่ะ ที่นี่มีเพียงพอมั้ยคะ”
“มันก็มีแต่พี่เกรงว่ามันจะไม่พอ รถที่โชว์ในงานวันนั้นลูกค้าสามารถจองและรับรถได้เลยอีกวัน เพราะในโกดังมันรถในคลังเตรียมไว้เกือบห้าสิบคัน พี่ว่าจะลองขอจากสำนักงานใหญ่เพิ่มไม่รู้จะได้อะไรมารึเปล่า”
“งั้นเดี๋ยวข้าวทำเรื่องให้ค่ะ พี่ดาร์กลองเช็คแล้วส่งให้ข้าวในเมลนะคะ จะได้ดูว่าต้องเพิ่มตรงส่วนไหน”
เขาพยักหน้าตกลงทันทีก่อนจะพาเธอเดินออกไปดูในโกดังว่ามีอะไรบ้าง ไม่นานเธอก็ขอตัวแยกออกมาตามหาคนอื่น ไม่รู้ว่าพี่นาและโชอยู่ที่ไหนเธอหยิบโทรศัพท์มากเโทรแต่ก็ผลัดตกลงพื้นอย่างแรงเมื่อมีความรู้สึกว่ามีใครซักคนเดินมาชน
“ซวยแล้วโทรศัพท์”
ข้าวรีบวิ่งไปเก็บโทรศัพท์ของตัวเองก่อนจะอ้าปากค้างอย่างตกใจเมื่อมันปลิวไปกระแทกกับกำแพง และตอนนี้มันกดไม่ได้แล้ว
“โอ๊ย!นังบ้า เดินยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือ ถ้าฉันเจ็บตัวขึ้นมาเธอรับผิดชอบไหวมั้ย พวกโง่ทำตัวเหมือนคนไม่มีสมอง”
ข้าวเงยหน้ามองผู้หญิงตรงหน้า เธอจำหล่อนได้เพราะรูปที่พี่นาเอาให้ดูก่อนจะแยกจากกัน เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์รถรุ่นใหม่ที่กำลังจะเปิดตัวในงานที่จะถึง ทำไมใบหน้าสวยถึงไม่เข้ากับกิริยาที่แสดงออกมาเลย ตัวเองเดินมาชนคนอื่นแท้ๆแต่กลับมาด่าคนที่ถูกชน บ้ารึเปล่า
“แต่ว่าคุณมาชนฉันก่อนนะคะ แล้วตอนนี้โทรศัพท์ของฉันก็ใช้งานไม่ได้คุณจะรับผิดชอบยังไง”
“ทำไมฉันจะต้องรับผิดชอบ แกมายืนขวางทางเดินของฉันเองทำไม คราวหลังก็เจียมตัวเดินชิดๆขอบกำแพงหน่อยสิ ดูจากการแต่งตัว อ่อ เป็นพนักงานใช่มั้ยเค้าไม่สอนมารยาทเหรอไงมาเดินเกะกะคนอื่น”
“คุณนี่กิริยาส่อสกุลมากเลยนะคะ”
ข้าวอดที่จะแขวะกลับไม่ได้ นี่ย้อนไปนึกถึงคำพูดของพี่นาเลยว่าถ้าเจอหล่อนเองจะรู้ว่าเป็นคนยังไง ตอนนี้รู้แล้วว่าหล่อนร้ายขนาดไหน
“ปากดีนักนะรู้มั้ยว่าฉันเป็นใครคิดว่าตัวเองดีเริ่ดขนาดไหนที่บริษัทจะปกป้องล่ะ อย่าทำให้ฉันโมโหไม่อย่างนั้นเธอเองที่จะต้องไปหางานใหม่ทำ ฉันไม่ว่างมากนักที่จะทาต่อปากต่อคำกับเธอ เอานี้ไปซ่อมโทรศัพท์กระจอกๆของเธอแล้วกัน สองพันก็พอแล้วมั่ง”
ดาริกาหยิบเงินออกมาในกระเป๋าของตัวเองแล้วปาใส่ข้าวก่อนจะสะบัดหน้าอย่างอารมณ์เสียเดินออกไปทันที เธอก้มมองแบงค์พันสองใบก่อนจะส่ายหน้าอย่างปลงๆ ทำไมคนแบบนี้มันถึงโด่งดังได้ ถ้าพวกแฟนคลับมาเห็นคงเสียใจน่าดูที่ไอดอลของพวกเขานิสัยแย่มากขนาดนี้
“พี่ดาคะขอถ่ายรูปหน่อยได้มั้ยคะ”
“ได้สิคะ มาค่ะๆมาถ่ายรูปด้วยกันหลายๆคนเลย”
ข้าวที่เดินมาทางเดียวกับดาริกาหยุดชะงักมองดูเธอทำหน้ายิ้มแย้มกับพวกแฟนคลับที่มาดูรถแล้วขอถ่ายรูปกับหล่อน ใบหน้าเป็นคนละคนกับที่ด่าเธอเมื่อกี้เลย
“พี่ดาสวยมากเลยค่ะ หนูเป็นแฟนคลับพี่ตั้งนานแล้ว”
“ตัวจริงพี่น่ารักมากเลยพูดก็เพราะแถมยังไม่หยิ่งอีก”
ข้าวมองอย่างทึ่งสุดๆ ใครจะคิดว่าถ้าอยู่ต่อหน้าพวกแฟนคลับหรือคนอื่นจะนิสัยน่ารักแบบนี้ กับพนักงานแทบจะกดเค้าลงต่ำ เธอหยิบโทรศัพท์มาดูหน้าจอพยายามจะกดแต่ว่าไม่สามารถกดได้
“เฮ้อ สงสัยได้เวลาซื้อใหม่แล้วล่ะมั่ง”
เธอถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ ซวยมากขนาดไหนโทรศัพท์มาพังแถมคนทำยังไม่รับผิดชอบอีก ภูมิที่เข้าโชว์รูมมาพร้อมกับน้องสาวก็เดินเข้ามาเจอข้าวยืนหน้าเครียดอยู่ก็เข้ามาทักทันที
“ข้าวทำไมพี่ทักหาไม่ตอบเลย”
เขากระซิบเบาๆให้ได้ยินกันแค่สองคน ให้ผู้ช่วยไปถามผู้จัดการก็ได้คำตอบมาว่าหญิงสาวมาตรวจงานที่โชว์รูมรถ และวันนี้เขาพาน้องมาดูงานเผื่อจะได้มาเป็นช่วยงานกันบ้าง ช่วงนี้กำลังท้องอยู่เฮียนนท์สามีของน้ำมนต์ไม่ให้ทำงานหนักหรือไปออกกอง เขาจึงเสนอให้มาดูแลโชว์รูมไปก่อนและเธอก็ตกลงจึงพามาดูห้องทำงานและดูรายละเอียดงาน
“ขอโทษทีค่ะโทรศัพท์ข้าวตกพื้นตอนนี้กดไม่ติดเลยค่ะ”
เขาหยิบโทรศัพท์มาในมือของเธอมาดูก่อนจะลองกดดูและมันก็ใช้ไม่ได้จริงๆ
“ไปทำยังไงตกแรงขนาดนี้”
“ก็ดาราคนนั้นไงคะเดินมาชนข้าวแถมยังไม่ขอโทษอีก แต่ก็ช่างมันเถอะค่ะคงเป็นอุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอก แล้วนี่ท่านประธานมาดูงานเหรอคะ”
เธอเรียกเขาตามตำแหน่งเพราะตอนนี้ไม่ได้อยู่กันแค่สองคน เธอหันไปมองผู้หญิงที่เดินมากับเขาด้วยก่อนจะยิ้มและยกมือไหว้พร้อมกับเอ่ยทักทาย
“สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีค่ะ แต่ว่าไม่ต้องไหว้น้ำมนต์ค่ะ พี่น่าจะอายุเยอะกว่าหนูมันไม่เหมาะสมค่ะ”
“คุณน้ำมนต์เหรอคะ น้องสาวของท่านประธานใช่มั้ยคะ”
ข้าวเอ่ยถามพร้อมกับยิ้มหวานออกมา เธอรีบพยักหน้าทันทีก่อนจะมองสังเกตใบหน้าของผู้หญิงตรงหน้า สวยนะและดูจากที่พี่ชายทักทายแบบสนิทสนมไม่น่าจะรู้จักกันธรรมดา มันต้องมีอะไรแน่นอนเธอเดาไม่พลาด
“ใช่ค่ะ พี่ชื่อะไรคะ”
“ชื่อข้าวค่ะ เป็นพนักงานฝ่ายการตลาดของสำนักงานใหญ่ ยินดีที่ได้เจอค่ะคุณน้ำมนต์”
“อ่อพี่ข้าว แฟนพี่ใช่มั้ยคะพี่ภูมิ”
ทั้งสองคนหันมามองหน้ากันอย่างตกใจ ทำไมน้ำมนต์ถึงรู้ล่ะว่าทั้งสองคนกำลังคบหากันอยู่ทั้งๆที่เขายังไม่ได้บอกใครนอกจากพ่อกับน้าน้ำผิง หรือว่า…
“เรารู้ได้ยังไงว่าพี่คบกับข้าวอยู่”
“ก็คุณพ่อเล่าให้ฟังบอกว่าพี่ภูมิซุกผู้หญิงไว้ตั้งแปดปี ชื่อพี่ข้าวถ้าไม่ใช่คนนี้แล้วมีคนอื่นด้วยเหรอคะ”
เธอยิ้มออกมามองทั้งสองคนอย่างต้องการคำยืนยัน ถ้าเป็นคนนี้ก็โอเคเลยนะดูสวยและดูฉลาด กิริยามารยาทงามดูแพงอยู่นะ
“ก็คนนี้แหละ แต่เงียบไว้นะในบริษัทยังไม่มีใครรู้”
เขาปิดปากน้องสาวตัวเองไว้ก่อนจะกระซิบเสียงเบา ข้าวในตอนนี้เริ่มทำหน้าไม่ถูกเพราะถูกน้องสาวของเขาแซวไม่หยุด
“ร้ายน้าตอนแรกนึกว่าโสดจริง เอาไว้นัดเจอกันนะคะพี่สะใภ้”
“เอ่อ คือว่า…”
ข้าวเกาท้ายทอยตัวเองแก้เขิน น้ำมนต์ยังไม่หยุดแกล้งทั้งสองคนเพราะกำลังสนุกที่ได้เห็นคู่รักกำลังเขินอายกันและกันอยู่ คบกันตั้งแปดปีแล้วแซวนิดหน่อยเขินอย่างกับคบกันใหม่ๆ สงสัยคู่นี้จะหวานกันแน่ๆเลยน่าอิจฉา
“ไปห้องทำงานได้ล่ะพูดเยอะจริง”
เขาดันตัวน้องสาวให้เดินไปข้างหน้าหันกลับมาหาคนรักที่ยืนหน้าแดงอยู่ ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาก่อนจะส่งไปให้หญิงคนรัก
“เอาเครื่องพี่ไปใช้ก่อนเดี๋ยวจะติดต่อหาไม่ได้ แล้วเย็นนี้จะพาไปซื้อเครื่องใหม่นะเสร็งงานแล้วโทรมาหาพี่อีกเบอร์นะ”
“แต่ข้าวยังไม่อยากซื้อค่ะมันแพง ซ่อมก็พอแล้วค่ะ”
เธอยังไม่อยากใช้เงินสิ้นเปลือง ถึงจะดูมีเงินเดือนแต่เธอก็ต้องมีเก็บไว้บ้างยามจำเป็น ทุกวันนี้เธอไม่เคยขอเงินเขาใช้ทุกอย่างเขาให้เองโดยที่เธอไม่เคยเอ่ยปากเลยซักครั้ง ไม่อยากให้คนมองว่าเกาะเขากินโดยเฉพาะพ่อกับแม่สอนไว้เสมอว่าอย่าไปเบียดเบียนเงินของใครเพราะทุกคนก็ต้องทำงานหนักเพื่อให้ได้มา
“พี่ซื้อให้เราจะเสียดายเงินทำไม ไปนะคะที่รักเจอกันตอนเย็น จุ๊บ”
เขาทำปากจุ๊บใส่หญิงสาวพร้อมกับยิ้มหยอกก่อนจะเดินกอดคอน้องสาวออกไปทันที น้ำมนต์หันมามองว่าที่พี่สะใภ้ก่อนจะโบกมือลาเธอ ข้าวมองสองพี่น้องก่อนจะยิ้มออกมาทันที พี่น้องคู่นี้ดูรักกันจริงๆแถมยังดูทันกันทุกเรื่องอีก
‘ท่าทางความลับคงไม่ใช่ความลับอีกต่อไป เพราะเริ่มมีคนรู้มีคนรู้มากขึ้นแล้ว’
- ผู้เขียน
