Chapter 12

1395 คำ

ข้าวอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็มานั่งหน้ากระจกมองหาไดร์เป่าผมแต่ว่าก็ไม่เจอ เธอจึงค่อยๆใช้ผ้าขนหนูเช็ดเอาทีละนิดในรถหว่างที่รอชายหนุ่มเข้ามาหา “อยู่ไหนน้า” เธอยังคงมองหาแต่ว่าหายังไงก็ไม่เจอจึงถอดใจหันไปสนใจตัวเองต่อ หลังจากที่ภูมิคุยกับคุณพ่อเสร็จเขาก็ถือกล่องแหวนออกมาตรงมายังห้องรับแขก น้ำผิงที่กำลังจัดแจกันดอกไม้อยู่เงยหน้ามองสบตากับเขาก่อนจะยิ้มออกมาก็ “ตามหาน้องเหรอคะคุณภูมิ” “ครับ ไปไหนแล้วครับ” เขามองหาหญิงคนรักแต่ว่าไม่เจอ น้ำผิงชี้นิ้วไปยังชั้นบนก่อนจะเอ่ยเสียงอ่อนโยน “ชั้นบนค่ะ น้าให้หนูข้าวไปอาบน้ำนอนพักในห้องของคุณภูมิก่อน เกรงว่าพ่อลูกจะคุยกันนาน” “อ่อ ขอบคุณมากนะครับคุณน้า ว่าแต่แฟนผมเป็นยังไงบ้างครับ” เขาถามความเห็นของภรรยาพ่อ ทุกวันนี้เขาก็คิดว่าเธอคือญาติคนหนึ่งที่เขาเคารพ อย่างน้อยท่านก็คือคุณแม่ของน้องสาวเขา และเป็นคนที่ดูแลคุณพ่อในแต่ละวันแทนเขาทุกอย่าง ตั้งแต่มีน้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม