ผู้ร้ายคลั่งรัก

เมียกูเอง

"ปากหมานิสัยเหี้ยกล้าเสนอมาเป็นผัวกูได้ไงว่ะคิดว่าหล่อตาย"

"แล้วผู้ชายคนไหนของมึงที่ว่าหล่อว่ะ บอกกูมาดิมันหล่อกว่ากูตรงไหนมันรวยกว่ากูตรงไหน" ผมตะโกนถามโมเมที่กำลังเดินหนีผม

"มึงอยากได้อะไรบอกกู กูจะเอามาให้" คิดว่าผมจะปล่อยว่าที่แม่ของลูกไปง่ายๆเหรอไม่ีทางผมจะต้องได้โมเมวันนี้ต้องได้เป็นผัวอีผีวันนี้

"มึงอยากได้รถกูก็ซื้อให้มึง กูให้มึงได้ทุกอย่าง"

ฉันเดินออกมาจากห้องนั้นทันทีและเมื่อหันกลับไปมองก็เห็นดิวกำลังเดินออกมาในสภาพเลือดอาบหน้าสภาพของเราสองคนทำให้ผู้คนที่เห็นต่างก็พากันตกใจเสียงเพลงที่ดังสนั่นหูได้หยุดลง

“เฮ้ย...มึงไปทำไรมาว่ะดิน” ผู้ชายคนหนึ่งผมสีฟ้าได้วิ่งเข้ามาประคองดิว แต่มันเก่งทำเป็นผลักเพื่อนออกก่อนจะจ้องมองมาที่โมเม ตุบ

“คิดว่าจะหนีจากกูได้ กูบอกว่ากูอยากได้มึงทำไมมึงต้องเล่นตัวด้วยว่ะ” ดิวผลักฉันเป็นครั้งที่สองจนฉันเซไปชนกับผนังด้านหลังประเด็นคือมันทำท่าจะต่อยหน้าฉันแต่มันไม่ใช่มือของมันบีบคางฉันไว้แน่นก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาจูบกับฉันท่ามกลางสายตาของผู้คนนับร้อย

"ไอ้เหี้ยดิวมึงทำบ้าอะไรว่ะ" ฉันยื่นมือออกไปกระชากผมดิวเพื่อดึงเข้าออกแต่เขากับหัวเราะด้วยใบหน้าเปื้อนเลือด

"กูได้จูบมึงด้วยว่ะ ถ้าให้ดีต้องได้สอดลิ้น" เขาพูดพร้อมยักคิ้วเลียริมฝีปากตัวเองกวนทัังยังเด้งสะโพกเข้าหาฉันสองสามครั้งจนเสียงโห้ดังขึ้น

"แต่จูบมึงโคตรห่วยเลยว่ะ"

"งั้นกูจะจูบมึงจนกว่ามึงจะชอบและติดใจ" พูดจบมันก็ทำจริงแต่ทว่าครั้งนี้มันเป็นจูบที่รุนแรงดิวพยายามที่จะสอดลิ้นเข้ามาข้างในปากของฉันมือของมันก็ลูบวนอยู่ที่ก้นของฉัน เพี๊ยะ

"...." มันตบก้นฉันไอ้บ้า ยังไม่เคยมีใครจับเลยนะโว๊ยกูจะมาเสียผีให้มึงเหรอว่ะ

"เอาจริงดิ เมียไอ้ดิวเหรอว่ะกูนึกว่ามันจะชอบสาวๆสวยๆซะอีก" ผู้ชายคนหนึ่งลากเก้าอี้มานั่งเขาคว้าเหล้าขึ้นมาดื่มพายพ้นควันบุหรี่ออกจากปาก

"คงใช่ บอกรักกันจนเลือดอาบดูถ้ามันจะเจอคนที่ถูกใจ" พายล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วมองไปที่ดิวกับโมเม

"อ๊าาา" ดิวครางกระเสาเมื่อจู่ๆโมเมก็จูบตอบเขาอย่างดูดดื่มมือของเธอลูบไล้ไปตามร่างกายของเขา ดิวกัดริมฝีปากแน่นเขาหลับตาลงเมื่อโมเมจูบไซ้ที่ซอกคอของเขา

"เคลิ้มเลยเหรอมึง"ตอนนี้ทุกสายจดจ้องมาที่ฉันกับเขา ฉันรีบผลักดิวออกแล้วเดินหนีแน่นอนว่าคนอย่างมันไม่ยอมง่ายๆ

"จูบกับกูแล้วมึงจะหนีแบบนี้เหรอว่ะ กูขึ้นแล้วนะโว๊ยมึงต้องเอาลงสิว่ะ" ดิวกัดฟันกรอดเขารีบเดินตามโมเม

“ดิว?”

เสียงผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งฝ่าผู้คนเข้ามาอยู่ตรงกลางระหว่างฉันกับดิว อ้าวไม่ผู้หญิงที่เจอวันนี้หว่า

“เธอทำอะไรดิว” อีปากนกแก้ว อย่าบอกนะว่ามึงก็เป็นกิ๊กมัน ไอ้นี้มันมีฮาเร็มเป็นของตัวเองหรือไงว่ะไปไหนก็มีแต่ผู้หญิงมาขวางตีนกูตลอด ผู้หญิงตรงหน้าฉันรีบวิ่งเข้าไปประคองดิวที่บาดเจ็บ แต่ใช่ว่าฉันจะไม่เจ็บนะก็แค่เก็กเท่ไปงั้น ขอสักทีเถอะหมั่นไส้ตั้งแต่อยู่ในห้องน้ำแล้วจัดให้สักดอกแล้วกัน

“แบบนี้ไง...อีดอก” ยัยปากนกแก้วนั้นเซไปกอดดิวทำให้ทั้งสองเสียหลักล้มลง ดูเหมือนยัยปากนกแก้วนี้ต้องขอบใจฉันนะเนี่ยที่ได้ใกล้ชิดกับมันขนาดนี้ ตุบ ยัง มันยังไม่พอฉันเดินเข้าไปกระทืบที่หลังของยัยนกแก้วปากแดงอีกรอบ

“ผู้หญิงดีๆ มีไว้ขอแต่งงาน...ผู้หญิงร่านๆ มีเอาไว้เป็นทางผ่านท่อปัสสาวะไม่รู้หรือไงว่ะ” นี้ละคือนิสัยฉันปากหมาพาซวย ฉันพาตัวเองที่เริ่มมีเลือดไหลออกเยอะ รีบออกมาข้างนอกเพื่อไปหาหมอก่อนจะตายก่อน แต่ถึงอย่างนั้นหูฉันก็ยังได้ยินเสียงดิวตะโกนด่าเห่าหอนตามหลังหรือไม่มันคงกำลังเดินตามฉันมา ปัก จู่ๆ ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างลอยมาโดนมาหัวฉัน ฉันก้มลงเก็บของสิ่งนั้นขึ้นมามันคือรองเท้าผ้าใบ เจริญล่ะรองเท้าปาโดนหัว หมับ

“ผู้หญิงเหี้ยๆเป็นหมาบ้าแบบมึง...เหมาะมากที่จะเอาไว้เป็นแม่พันธุ์” ดิวที่มีสภาพเลือดไหลอาบเต็มใบหน้าไหลเปื้อนเสื้อสีขาว หน้ามึงตอนนี้อย่างกับหนังสยองขวัญกูก็มีสภาพไม่ต่างจากมึงละว่ะ

พลัวะ

“เลิกกัดกูได้แล้วโว้ย...กูลำคาร” ตบด้วยรองเท้าของมึงเป็นไงละ หอมไหม

“กูก็นึกว่าหมาที่ไหนกัดกัน” จู่ๆ ก็มีวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากผับ ออ พวกที่ตามหามันวันนั้นนี้หว่า

“กูก็นึกว่าเสียงหมาที่ไหนหอนที่แท้ก็หมาขี้เรื้อนใกล้ตาย” ดิวแสยะยิ้มเขาล้วงมือเอาบุหรี่ขึ้นมาสูบแล้วพ้นควันออกก่อนจะหัวเราะในลำคอ

"ปากดีมากนะมึง วันก่อนมึงยังวิ่งหนีกูหางจุดตูดอยู่เลย" อ่อ กูอยู่ตรงกลางอันตรายสุดตีนมีสิทธิ์โดนกระทืบก่อน หมั๊บ

ทันใดนั้นเองดิวก็คว้าแขนฉันก่อนจะดึงให้ไปอยู่ข้างหลังเขา ทำอย่างกับว่าฉันกลัวมันอย่างนั้นก็แค่ผู้ชาย3คนบวกกับอีก4ที่กำลังเดินมาหน้าตาก็งั้นๆ ดูแล้วเหมือนพวกแมงดาข้างทาง เจาะทั้งหูทั้งคิ้วเห็นแล้วเหมือนวัวเลย ดิวยังคงยืนบังฉันเอาไว้ทำให้ไม่เห็นสีหน้าของไอ้ผู้ชายผมแดง ดิวเพิ่มแรงบีบที่แขนแน่น ฉันปรายตามองดิวเขาดูไม่กหลัวผู้ชายตรงหน้าเลยสักนิด

“เมียมึงเรอะว่ะ...เหมาะกันดีชายชั่วหญิงเลว” ใครพูดว่ะกูขอดูหน้ามันหน่อยดิ ฉันผลักดิวออกก่อนจะมายืนอยู่ข้างหน้าผู้ชายผมแดงมันแสยะยิ้มให้ฉัน

“งั้นเมียมึงก็อีร่านได้กับหมาขี้เรื้อนข้างทางอย่างมึง ก็โคตรเหมาะสมกันเลยว่ะ”

"ปากเก่งซะด้วย"

"ปากเก่งมาตั้งแต่เกิดแล้วมีอะไรมั้ย" ฉันยักคิ้วถามก่อนจะหันไปมองดิวที่มันหัวเราะเสียงดังแล้วยกมือขึ้นมาโอบไหล่ฉัน

"เมียกูเอง ปากนี้โคตรแซ่บ" ผมหันไปยิ้มให้โมเมแล้วหอมแก้มเธอ อ๊าา ยิ่งได้หอมอารมณ์ที่กำลังนิ่งก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง แม่งโคตรอยากเย็ดว่ะ ถุงยางอยู่ไหนว่ะ

“คิดว่าเป็นเพศแม่...แล้วกูจะไม่กล้า” หมับ ไอ้ผมแดงกระชากคอเสื้อฉันก่อนจะออกแรงลากให้ฉันไปอยู่ต่อหน้ามัน

“ตัวต่อตัวกับกูป่าวล่ะ ได้ข่าวว่าชอบหมาหมู่ปอดแหกนี้หว่า กูว่ามึงกลับไปใส่กระโปรงดีกว่ามั่ง”

"ปากดีมากนะมึง" มันยกมือขึ้นทำท่าจะตบหน้าฉัน

พรึบ ดิวเข้ามาผลักมันออกจากฉันก่อนจะจ้องหน้าไอ้หัวแดง นี้มันหวงกูเหรอว่ะ

“หวงซะด้วย” ไอ้หัวแดงมันยังคงพูดต่อแล้วแอบมองสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า

"คนนี้เป็นของกู กูคนเดียวที่มีสิทธิ์จะทำอะไรก็ได้ คนอื่นอย่างมึงอย่าเสือกมายุ่งกับเมียกู"

"...." อ้าวไอ้นี้ ใครเมียมึงกูยังไม่เสียตัวให้มึงสักหน่อย เสียหายนะโว๊ย

"ถ้ากูอยากจะยุ่งกับเมียมึงแล้วจะทำไมว่ะ"

“มีเรื่องอะไรกัน” ฉันหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะพบผู้ชายในเครื่องแบบ ก็ตำรวจไง

"แบบนี้ไง" ผลั๊วะ ดิวอาศัยจังหวะที่ทุกคนหันไปสนใจตำรวจชนไปที่คู่อริแล้วพาฉันวิ่งหนีพวกมันเองก็เหมือนกันเมื่อเห็นว่าตำรวจมาต่างก็รีบวิ่งเอาตัวรอดแต่ก่อนหนี้ดิวก็ยกนิ้วกลางขึ้นแล้วยิ้ม "ของเล็กๆอย่างมึงอย่าคิดสู้กู"

“แค่กๆ”