เหมยฮวาพลัดถิ่นมาร่ำรวย

หน้าไม้

เหมยฮวากับอาเจินเดินมาจนถึงร้านเมล็ดพันธุ์ผักและอุปกรณ์การเกษตรเธอก็รีบเข้าไปดูของภายในร้าน

" อาเจินนั่งกินถังหูลู่รอพี่อยู่ตรงนี้ห้ามไปไหนนะ " เหมยฮวาบอกน้องชายนั่งรอที่เก้าอี้หน้าร้าน

" ขอรับท่านพี่ " อาเจินน้อยยังคงมีความสุขกับถังหูลู่ไม้ที่ 2 อยู่ก็ตอบรับพี่สาวอย่างรวดเร็ว

" รับอะไรดีแม่หนู หาอะไรไม่เจอบอกตาได้นะ " ท่านตาที่น่าจะเป็นเจ้าของร้านเดินออกมาต้อนรับเหมยฮวาเพราะพนักงานคนอื่นติดลูกค้าอยู่

" ข้าอยากได้เมล็ดไป๋ช่าย(ผักกาด) ล่าเจียว(พริก) คงซินช่าย(ผักบุ้ง) เจี้ยช่าย(คะน้า) หลัวปู่(หัวไชเท้า) เหยียนซุย(ผักชี) ชิงช่าย(กวางต้ง) อย่างละ 1 จิน และหัวหงชงโถว(หอมแดง) 2 จินเจ้าค่ะ " เหมยฮวาสั่งเสร็จก็เดินไปดูทางอุปกรณ์ทำสวนต่อ เธอเลือก เสียม จอบ และคาดมาวางรวมกันไว้ก่อนจะไปเลือกเชือกเอ็นเส้นเล็กๆกลับไปให้ท่านย่าทำตาข่ายดักไก่ป่าให้ด้วย

" ได้แล้วแม่หนู ที่กองอยู่นี่ก็ใช่ด้วยใช่ไหม " ท่านตาเจ้าของร้านเอ่ยถามเหมยฮวา

" ใช่เจ้าค่ะท่านตาคิดเงินได้เลย " เหมยฮวาตอบกลับแต่สายตาจ้องอยู่ที่หน้าไม้ที่วางโชว์อยู่

" เมล็ดผัก 9 จิน 90 อีแปะ จอบ 50 อีแปะ เสียม 40 อีแปะ คราด 50 อีแปะ รวมทั้งหมด 230 อีแปะ แม่หนูจะเอาอะไรเพิ่มไหม " ท่านตาคิดเงินเสร็จก็ถามเหมยฮวาต่อเพราะเห็นมองหน้าไม้อยู่นานแล้ว

" ถามท่านตา หน้าไม้นี่แพงหรือไม่เจ้าคะ " เหมยฮวาเอ่ยถามอย่างมีความหวัง เธออยากได้หน้าไม้ไว้ติดตัวสักอันเพราะเธอคิดไว้ว่าจะขึ้นเขาหาสมุนไพร

" 2 ตำลึงเงิน เจ้าอยากได้รึเดี๋ยวตาลดให้เจ้ามีเท่าไหร่ "ท่านตาเห็นเหมยฮวาหยิบเงินออกมาดูแล้วทำหน้าเศร้าก็รู้ทันทีเลยว่าเงินนางต้องไม่พอ

" หักค่าเมล็ดผักกับของตรงนั้นแล้วข้าเหลือเงินแค่ 1ตำลึง400 อีแปะเจ้าค่ะ " เหมยฮวาตั้งใจเหลือเงินไว้ซื้อเนื้อหมู 100 อีแปะ และเธอยังมีเงินเก็บของร่างเดิมซ่อนไว้อีก 1 ตำลึงคิดว่าจะเอาส่วนนี้คืนให้ท่านย่าเฉินแทน

" ตกลง ตาขายให้เจ้าแม่หนู เจ้าย้ายมาอยู่ใหม่ใช่ไหมตาไม่เคยเห็นหน้าเลย" ท่านตาที่รู้สึกสงสารเหมยฮวาก็ตัดสินใจขายให้เธอในราคานั้น

" ใช่เจ้าค่ะท่านตา ขอบคุณท่านตามากๆนะเจ้าคะนี่เงินค่าของข้าขอตัวกลับก่อนเจ้าค่ะ ไว้ข้าจะมาอุดหนุนอีกแน่นอนเจ้าค่ะ " เหมยฮวารีบเอาเม็ดผักใส่ตะกร้าให้น้องชายและตัวเธอก็สะพายตะกร้าที่มีข้าวสารและเครื่องปรุงทั้งหอบจอบเสียมและคราดไปทางที่เกวียนจอดอยู่

"อาเจินน้องไหวหรือไม่ " เหมยฮวาเอ่ยถามน้องชายที่เดินอยู่ข้างกัน

" ไหวขอรับท่านพี่ใกล้จะถึงเกวียนของเราแล้ว " มู่เจินน้อยรีบตอบพี่สาว

" เดี๋ยวพี่แวะซื้อเนื้อหมูสักครู่นะอาเจิน " เหมยฮวารีบแวะเข้าแผงหมูตรงหน้าอย่างรวดเร็ว

" ขอรับ "

" รับอะไรดีขอรับ เนื้อแดงจินละ 30อีแปะ สามชั้นจินละ 25อีแปะ " เถ้าแก่เขียงหมูรีบเสนอขายทันทีที่เห็นลูกค้าเดินเข้ามา

" เถ้าแก่ ข้าเอาเนื้อแดง 1จิน สามชั้น 1จิน เจ้าค่ะ " เหมยฮวาสั่งเสร็จก็ยืนรอ ในขณะนั้นเธอเห็นคนงานในเขียงหมูก็กำลังเอาเครื่องในหมูออกไปทิ้งตั้ง 2ตะกร้า

"ได้ๆ รอสักครู่นะแม่หนู อาซ่งลื้อเอาไปทิ้งไกลๆอย่ามาวางไว้แถวนี้ " เถ้าแก่เขียงหมูตอบเหมยฮวาก่อนที่จะบอกลูกน้องเอาเครื่องในหมูไปทิ้งไกลๆ

" เถ้าแก่ 2 ตะกร้านั้นถ้าท่านทิ้งข้าขอได้หรือไม่เจ้าคะ " เหมยฮวารีบเอ่ยปากขอเพราะของในนั้นมีแต่ของอร่อยทั้งสิ้น

" ได้สิถ้าเจ้าอยากได้ก็เอาไปเลย ถ้าวันหลังผ่านมาก็แวะมาเอาได้เพราะข้าทิ้งทุกวันเอาไว้ก็ส่งกลิ่นเหม็นเปล่าๆ "

" ขอบคุณเถ้าแก่เจ้าค่ะ นี่เงินค่าเนื้อหมูข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ " เหมยฮวาตอนนี้แทบจะถือของไม่ไหวแล้วเพราะมีเครื่องในหมูมาเพิ่ม

" ท่านพี่ได้อะไรมาเยอะแยะเลยขอรับ " มู่เจินน้อยมองพี่สาวที่ถือของออกมาจากเขียงหมูจนล้นมือ

" พี่ซื้อแค่ 2 จิน แต่พวกนี้เค้าจะทิ้งพี่เลยขอมา เราไปแวะซื้อถังไม้ร้านนั้นกันเถอะ " เหมยฮวาต้องการซื้อถังไม้มาใส่เครื่องในหมูจะได้ไม่เลอะไปโดนชาวบ้านบนเกวียนด้วย อีกอย่างคือที่บ้านมีแค่ถังเก่าอยู่เพียงใบเดียว เธอไม่ลืมที่จะเลือกซื้อกระทะติดมือมาด้วย

พอซื้อเสร็จเหมยฮวาก็เอากะทะใส่ในถังไม้และเอาเครื่องในหมูวางลงไปอีกทีก่อนจะเดินแบกไปที่เกวียน

" ท่านลุงข้าอยากให้ท่านบังคับเกวียนไปส่งที่หน้าบ้านได้หรือไม่เจ้าคะ ข้ายินดีจ่ายเงินเพิ่มให้ข้ากับน้องพึ่งย้ายมาอยู่ใหม่เลยซื้อของเยอะไปหน่อย " เหมยฮวามาถึงเกวียนก็เดินไปคุยกับเจ้าของเกวียนทันที

" เจ้าที่อยู่บ้านหวงท้ายหมู่บ้านใช่ไหม? " ท่านลุงคงเจ้าของเกวียนก็เป็นคนหมู่บ้านซินหยานเหมือนกันเมื่อวานเขาก็พอจะได้ข่าวว่าบ้านหวงมีคนย้ายมาอยู่ใหม่

" ใช่เจ้าค่ะท่านลุง "

" เดี๋ยวข้าไปส่งไม่เป็นไรหรอกข้าไม่คิดเงินเพิ่ม " ท่านลุงคงเอ่ยอย่างเป็นกันเอง

"ขอบคุณท่านลุงเจ้าค่ะ"

คุยเสร็จเหมยฮวาก็รีบเดินไปขึ้นนั่งท้ายเกวียนกับน้องชายเพราะชาวบ้านเริ่มเดินมาขึ้นเกวียนแล้ว พอถึงเวลาเกวียนก็ออกเดินทางพาทุกคนกลับหมู่บ้านทันที