บทที่ 12

1177 คำ

“สวัสดีค่ะผัวขา...” สิ้นคำเรียกเสียงหวานหยด กันต์กวีก็ถูกบดจูบอย่างเร่าร้อนท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกๆ คน และแน่นอนว่านักข่าวที่มาพร้อมกับเธอผู้เป็นปริศนา ต่างก็พากันกดชัตเตอร์บันทึกภาพรัวเร็วอย่างเมาส์มัน “อืม...รสชาติจูบของสามียังหวานฉ่ำเหมือนเดิมเลยนะคะ” พอผละริมฝีปากออกแล้ว ก็แสร้งพูดเสียงดัง ก่อนจะหันไปยิ้มเยาะใส่มุกรินอีกครั้ง “คุณเป็นใคร!” กันต์กวีตวาดถามเสียงห้วนจัด ก่อนหน้านี้เขาไม่ทันได้ตั้งตัวจึงถูกหญิงสาวผู้นี้เป็นฝ่ายรุกแต่เพียงผู้เดียว และเธอผู้นี้ก็ทำท่าตกใจยกมือทาบอก ก่อนจะปล่อยให้น้ำตาร่วงเผาะมาตามพวงแก้วงดงามราวกับสั่งน้ำตาได้ “อะไรกันคะ คุณกวีจำเมียไม่ได้แล้วหรือคะ หลายเดือนก่อนเรายังนอนกอดกันอยู่บนเตียงเลยนะคะ คุณกวีบอกว่ารักฮันนี่มาก รักฮันนี่คนเดียว ส่วนยายหน้าจืดคนนี้ไม่เคยอยู่ในสายตาของคุณกวีเลย” ขณะพูดถึงยายหน้าจืด เธอก็หันไปยิ้มเหยียดใส่มุกรินทันที

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม