“ข้าก็นึกว่าที่เจ้าเลี้ยงสุราเพราะมีน้ำใจ ที่แท้เจ้าก็มีจุดประสงค์แอบแฝงอยู่นี่เอง ฮ่าๆ” ลี่เทียนเป่าหัวเราะเสียงดังลั่น
บุรุษทั้งสองดื่มกันไปจนหมดสุราห้าไหเล็ก ลี่เทียนเป่าเริ่มเมาได้ที่ เขาจึงเป็นคนยกไหขึ้นรินให้กับสหาย
“ข้าคิดว่าหากคืนนี้ขาดสุราไป เกรงว่าข้าอาจจะทำไม่สำเร็จดังเช่น คืนวาน ก็เลยถือโอกาสเลี้ยงขอบคุณเจ้าด้วย” จีหลุนสารภาพ
“สมแล้วที่เป็นแม่ทัพค่ายพยัคฆ์ไฟ เจ้าใช้กลยุทธ์เขวี้ยงหินก้อนเดียวได้นกสองตัว ร้ายกาจยิ่ง มาๆ ดื่มๆ”
ลี่เทียนเป่ามองเห็นสุราหมดไปอีกสองไหก็เกรงว่าวันหน้าตนเองจะไม่มีดื่ม จึงรีบไล่ให้สหายกลับไปหาภรรยา
“เหล่าจี เจ้าควรจะพอได้แล้ว หากดื่มมากเกินไป เกรงว่ากิจบนเตียงอาจจะทำไม่สำเร็จ สุราอีกสามไหนี้เหลือไว้ให้ข้าได้ดื่มอีกหลายๆ วันหน่อยเถิด”
จีหลุนยิ้มกว้าง เห็นด้วยกับความเห็นของสหาย เขาจึงลุกขึ้นโบกมือ
“ได้ๆ เห็นแก่คุณความดีของเจ้า ข้าจะไปหาเสี่ยวถ
