แพ้ไม่เป็น

1155 คำ
ตอนที่5 แพ้ไม่เป็น คืนนี้ลี่มาในชุดเซ็กซี่เล็ก ๆ ของพี่จี พี่สาวสุดรักของลี่เองค่ะ@jeejie แคปชั่นใต้ภาพของลลิลที่สวมชุดสายเดี่ยวสายเป็นโซ่สีทองเล็ก ๆ และคอเสื้อดีไซน์ย้วยโชว์เนินอกเบา ๆ และที่สำคัญเสื้อตัวนี้แต่งเป็นรอยขาดทำให้เห็นซับในตัวน้อยที่เธอยังอุตส่าห์ใส่กันโป๊แต่มันก็บังแค่สองเต้าของเธอเท่านั้น หน้าท้องขาว ๆ ยังโชว์วับ ๆ แวม ๆ อยู่ “โหยยย น้องลี่มาแบบนี้พี่ฝันดีแล้วครับ” “วันนี้เซ็กซี่มาเลย” “ปังมากกกกน้องลี่” “ฝากเสื้อสวย ๆ จากร้านพี่จีด้วยงับ@jeejie” “ไอ้นนท์มันยังไม่เห็นใช่มั้ย” “ไอ้คริส! กูตกใจหมดเลย” อิทธิกรสะดุ้งจนตัวโยนเมื่อคริสโผล่มาทางด้านหลังโดยที่เขาไม่รู้ตัว “มึงทำอะไรกับรูปของลิลลี่” “ทำอะไรเล่า กูดูเฉย ๆ น่ารักดี” คริสนั่งลงข้างอิทธิกรที่ยังพร่ำเพ้อกับความน่ารักของน้องสาวเพื่อนอยู่ “เมื่อก่อนว่าน่ารักแล้วนะ ตอนนี้โตแล้ว หืมมม” “กูจะบอกไอ้นนท์” “มึงอย่าให้เรื่องนี้เข้าหูมันเลยนะ เดี๋ยวกูใช้ชีวิตลำบาก” “สุมหัวทำเหี้ยอะไรกัน” เสียงเจ้าของห้องดังขึ้นทำให้ทั้งสองผละออกจากกัน สีหน้าของนนท์นภัทรบึ้งตึงจนคริสสงสัย “เป็นเหี้ยอะไร?” “น้อง...” “กูยังไม่เห็นนะ” เจ้าของห้องหรี่ตามองอิทธิกรที่เผยพิรุธก่อนจะเดินเข้ามาหาอย่างจับผิด “มึงยังไม่เห็นอะไร” “เปล๊า” “ไอ้คริส ไอ้อิทธิ์มันปิดบังอะไรกู” “มันดูรูปน้องมึงในอะไรนะ เขาเรียกอินสตาแกรมหรือเปล่าไอ้อิทธิ์” “ครับ ไอ้เหี้ย!” คริสยกยิ้มเมื่อทำให้อิทธิกรโดนจับได้ นนท์นภัทรรีบแย่งสมาร์ทโฟนในมือของเพื่อนจอมทะเล้นมาเปิดดูก็เห็นรูปน้องสาวใส่ชุดที่ทำให้พี่ชายอย่างเขาไม่ชอบใจเอามาก ๆ ก่อนจะคืนมันกลับไปให้เพื่อน “อ้าว มึงไม่อาละวาดเหรอ” “อาละวาดเหี้ยอะไรคดีเก่ายังโกรธกูไม่หายเลย” อิทธิกรรับมือถือคืนมาอย่างงง ๆ “ผู้หญิงก็แบบนี้แหละ โกรธนาน” “ทำอย่างกับมึงเคยเจอ” คริสหันมาถามคนที่นั่งข้าง ๆ เขา อิทธิกรปิดปากเงียบไม่ยอมพูดอะไรออกมาเป็นหลักฐานมัดตัวอีก “กลัวอะไรวะไอ้อิทธิ์ ทนไม่ไหวก็แค่ใส่ปลอกคอหมาเอง” “ไม่ได้ใส่หรอก ไม่เกินสองเดือนกูก็เขี่ยทิ้งแล้ว” อิทธิกรเริ่มหดคอเหมือนว่าจะหนีสายตาที่มองมาอย่างล้อลียนของเพื่อนทั้งสองได้ “คนที่ใส่ปลอกคออาจจะเป็นมึงก็ได้นะไอ้นนท์ อย่าคิดว่ากูไม่รู้” “รู้แล้วไง กูไม่ใช่คนที่จะใส่ปลอกคออยู่แล้ว” นนท์นภัทรไหวไหล่อย่างมั่นใจว่ายังไงเขาก็ไม่มีวันนั้น “พวกมึงมันกระจอก” คริสว่าให้เพื่อนทั้งสองอย่างเหนือกว่า เพราะเขาจะไม่ยอมให้ผู้หญิงมาเป็นเจ้าของหัวใจอย่างสองคนนี้ ..... 20.30 น. คนที่เกิดมาเงินไม่เคยขาดมืออย่างพวกเขาได้ใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงและมันเกินคุ้ม รถหรู ของใช้แบรนด์ดัง และผู้หญิง สิ่งเหล่านี้เขาทั้งสามคนอยู่เหนือมันหมดแล้ว และการเอาชนะคือสิ่งที่พวกเขายังกระหายมันไม่มีที่สิ้นสุด บรื้นนนน บรื้นนนน “วันนี้เอาอะไรมาเดิมพันวะ” คริสที่อยู่ในชุดเซฟตี้พร้อมแข่งถามคนที่เพิ่งเดินมาถึงขอบสนามในระหว่างที่คู่อื่นกำลังแข่งกันอยู่ สายตาคมเข้มปนประกายระยิบระยับมองสาวข้างกายของคนที่จะมาเป็นคู่แข่งเขาในวันนี้อย่างโจ่งแจ้ง “รถกู” “กูไม่อยากได้รถ” “แล้วมึงจะเอาอะไร เงิน?” “เมียมึง” คริสชี้ไปที่หญิงสาวด้านหลังของเอริค ซึ่งมันทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ถ้ากลัวจะแพ้มึงวางกุญแจเหมือนเดิมก็ได้” “เออ ตกลง!” “บี๋!” แฟนสาวของเอริคกอดแขนเขาไว้แน่นพร้อมกับมองคนรักทั้งน้ำตาที่เอ่อคลอ ‘หากเขาแพ้ล่ะ’ “อย่ากังวลไปเลยบี๋ เค้าไม่แพ้มันหรอก” คริสยกยิ้มเมื่อได้ยินบทสนทนาของคู่รักตรงหน้าก่อนจะยกน้ำขึ้นดื่มอย่างไร้ความกังวล “แล้วมึงวางอะไรเป็นเดิมพัน” “กูไม่มีเมีย มึงอยากได้อะไรล่ะ” “รถมึง และก็ของเพื่อนมึงด้วย” คริสหันไปมองหน้าเพื่อนทั้งสองแต่พวกมันก็พร้อมซัพพอร์ตเรื่องไม่ดีของเขาทุกเรื่องอยู่แล้ว นนท์นภัทรกับอิทธิกรพยักหน้าให้คริสพร้อมกันทั้งสองคน เขาจึงหันมาพยักหน้าให้เอริคอีกที “คุ้มมั้ยวะ รถพวกเรารวมกันเกือบร้อยล้านเลยนะมึง ไม่รวมคุณค่าทางจิตใจของกูอีก” อิทธิกรหันมาถามนนท์นภัทรที่วันนี้ผันตัวมาเป็นคนเชียร์เพราะสภาพร่างกายยังไม่พร้อม “แล้วมึงตกลงทำไม” “กูพยักหน้าตามมึงอะ” นนท์นภัทรเลิกสนใจคนข้าง ๆ เพราะสิ่งที่เขาควรสนใจคือคริสที่ลงสนามไปแล้วต่างหาก ปัง!!! บรื้นนนน “ไอ้เหี้ยเอ้ย!” อิทธิกรหลุดสบถเมื่อเอริคออกตัวนำคริสแม้แม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม รถแข่งสองคันออกตัวด้วยความไวสูสีแต่สีหน้าของคนขับแตกต่างกันลิบลับ เอริคขมวดคิ้วอย่างเคร่งเครียดเพราะเขามีโอกาสทั้งชนะและแพ้ ในขณะที่คริสยกยิ้มมุมปากเพราะเขามาเพื่อชนะ บรื้นนนนน “ไอ้นนท์มึงว่าไอ้คริสจะแซงได้มั้ย” “โค้งแรกถ้ามันแซงไม่ได้ก็แพ้” นนท์นภัทรตอบเสียงเรียบราวกับชินชากับการแข่งขันตรงหน้า ผิดกับอีกคนที่ดูจะตื่นเต้นเกินไป “เวร ไอ้เอริคนำได้ละ” อิทธิกรยังคงบ่นอยู่อย่างนั้นจนนนท์นภัทรขยับออกห่างเขา บรื้นนนน “กรี๊ดดดด!!!” “เฮ้ย!” รถของคริสดริปแซงรถของเอริคได้ในทางโค้ง เสียงเชียร์ดังขึ้นลั่นขอบสนามหลังเงียบกริบตอนที่เป็นรองเอริคอยู่ ปึง!!!โคร่ม!!! “ไอ้ห่าเอ้ย!” อิทธิกรมองรถที่แข่งกันในสนามอย่างหัวเสียเมื่อเอริคเริ่มเล่นนอกกติกาเพราะรู้ว่าชะตาว่าวันนี้ชัยชนะไม่ได้เป็นของตนแน่ เขาพยายามเร่งเครื่องชนรถของคริสจนรถเขาสะบัดหมุนคว้างแต่ก็ไม่ได้หลุดจากสนามเพราะความชำนาญในการบังคับรถ ถึงอย่างนั้นเอริคก็ยังไม่สามารถแซงเขาได้อยู่ดี “หึ” บรื้นนนน “กรี๊ดดดด!!!” เสียงเชียร์เฮลั่นเมื่อในที่สุดแล้วผู้ชนะในเกมส์นี้ก็คือคริส “มึงเลิกฟุ้งซ่านได้ยัง” นนท์นภัทรหันไปถามอิทธิกรที่ตอนนี้เนียนเฮไปกับกองเชียร์คนอื่น ๆ “กูบอกมึงแล้วไอ้นนท์เพื่อนเราไม่มีทางแพ้หรอก”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม