อย่าให้พี่โกรธ

423 คำ
อย่าให้พี่โกรธ "มันเป็นใคร" เสียงทุ้มนั้นเย็นเยียบ แฝงไว้ด้วยการกดกลั้นโทสะเอาไว้ อินทัชมองคนที่กำลังนั่งละเลียดรสชาติซิการ์อยู่ตรงโต๊ะทำงาน สีหน้าและแววตาลึกล้ำอยากจะหยั่งถึงจิตใจ "เป็นเพื่อนลิน เรียนมหาลัยฯเดียวกัน แต่คนละคณะ" "....." "พ่อเป็นตำรวจ แต่ทำตัวเป็นมาเฟีย พัวพันกับธุรกิจสีดำหลายอย่าง ค่อนข้างที่จะมีอิทธิพลในเมืองไทย ทำตัวหรูหราไฮโซ มีรถหรูเป็นสิบ ๆ คัน" ภาณุภัทรนิ่งฟัง เขาเงียบไม่พูดอะไรราวกำลังใช้ความคิด พ่นควันซิการ์ออกจากปากคล้ายระบายอารมณ์เครียด อินทัชชินแล้ว นายของเขามักทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี ไม่ใช่คนพูดมาก เขามักจะรู้สารที่อีกฝ่ายต้องการจะสื่อผ่านแววตาทรงอำนาจคู่นั้น "ปกติก็ทำตัวกร่าง ชอบมีเรื่องไปทั่ว เพราะคิดว่าพ่อเส้นใหญ่ มีคนคุ้มกะลาหัว ก่อเรื่องอะไรไว้พ่อเคลียร์ได้หมด" "เรื่องนี้มันก็คงจะแจ้นไปฟ้องพ่อสินะ" "มันก็คงต้องปั้นเรื่องให้ตัวเองเป็นฝ่ายถูก" "อืม...จับตาดูมันเอาไว้...แล้วลินเป็นไงบ้าง" "คนของเราส่งเธอถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้วครับ" "มันยังไม่ทันทำอะไรเธอใช่มั้ย" "ยังครับ แต่ก็เกือบ" ภาณุภัทรพยักหน้าเบา ๆ แววตาคมกริบที่ฉายแววโหดเหี้ยมเหลือบมองหน้าอินทัช "ฉันไม่สนว่าพ่อมันจะใหญ่แค่ไหน แต่ถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับเธอ ก็ส่งมันไปนอนคุยกับพญานาคในแม่น้ำโขงได้เลย" อินทัชพยักหน้าเป็นเชิงรับทราบ สารนี้จะถูกส่งต่อไปถึงภาสกร อดีตทหารที่ผันตัวมาเป็นทหารรับจ้าง จบหลัก สูตรซีลในอเมริกา ซึ่งมีคนไทยน้อยคนที่จะผ่านหลักสูตรมหาโหดนี้ไปได้ ซิการ์ในมือถูกบี้ลงในที่เขี่ยบุหรี่ ก่อนวางไว้ในกล่องตามเดิม ร่างสูงสง่าลุกขึ้น คว้าสูทมาสวมทับเสื้อเชิ๊ตโทนเดียวกัน เดินออกมาจากตรงนั้น "ไปกันเถอะ" ร่างสูงสง่าเดินผ่านหน้าอินทัชไป อีกฝ่ายเดินตามไปอย่างเงียบ ๆ วันนี้ภาณุภัทรมีงานต้องไปหลายที่ ตกค่ำก็ต้องไปร่วมงานเลี้ยงบรรดาผู้ถือหุ้นของธนาคาร ซึ่งจะเป็นการรวมตัวของเศรษฐีจากทั่วโลก หลายคนต่างอยากไปงานนี้ เพื่อสร้างคอนเน็คชั่นเอาไว้ต่อยอดธุรกิจของตน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม