บนโต๊ะ
"ฉันจะสอนเธอบรรจุกระสุน"
เขาชักมือออกมาจากสาบเสื้อ เปิดโม่และเทกระสุนข้างในออก ก่อนบรรจุเข้าไปใหม่ ทำให้เธอได้เห็นกลไกของปืน ทั้งที่สติของอลินดากำลังกระเจิดกระเจิง
กลัวทั้งปืน กลัวทั้ง 'ตรงนั้น' ที่เบียดเสียดสีอยู่กับบั้นท้ายเต่งตึง เหมือน 'จงใจ' ให้เธอรับรู้ ว่ามันกำลังแผลง ฤทธิ์ดึงดันอยู่ใต้กางเกง
ความแข็งขึงนั้น แทบจะทะลุเนื้อผ้ามาทิ่มแทงเธออยู่แล้ว
"กลไกของมันไม่ซับซ้อน ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องขัดลำกล้อง"
หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงัก ทำทีเป็นเข้าใจ เมื่อเขามองด้วยแววตาที่ฉายความปรารถนาอย่างลึกซึ้ง กลัวว่าถ้าเรียนไม่รู้เรื่อง แล้วเขาต้องสอนซ้ำ ๆ ก็จะยิ่งเปลืองตัวไปกว่านี้แน่นอน
เขาวางปืนลูกโม่ไว้บนโต๊ะ หยิบอีกกระบอกหนึ่งขึ้นมา รูปทรงดูปราดเปรียวพกพาง่าย
"เซมิออโต้ บรรจุกระสุนใส่แม็กกาซีนได้หลายนัด เปลี่ยนแม็กได้ง่าย รวดเร็ว แต่มันมีกลไกที่ซับซ้อน ปัญหาเรื่องขัดลำกล้อง
