"อ่ะ!!! "
ฉันจัดการย่างกุ้งตัวใหญ่ๆให้ไทเกอร์ แล้วก็ใส่จานเดินเข้ามาหาเขาตรงโต๊ะ ไทเกอร์มองจานแล้วทำหน้ายู่
"ป้อนสิจ๊ะเมียจ๋า"
ฉันเบ้ปากใส่เขาเล็กน้อยก่อนจะนั่งลงข้างๆ แล้วหยิบกุ้งมาแกะให้ทีละตัว ไทเกอร์นั่งมองฉันแกะกุ้งยิ้มอย่างกับคนบ้า เห้อออ
"อ่ะรีบๆกินได้แล้ว เดี๋ยวก็เป็นกระเพาะหรอกไม่กินอะไรตั้งแต่เช้าแล้วนิ"
ไทเกอร์หยิบกุ้งไปจิ้มน้ำจิ้มใส่ปากอย่างสบายใจเฉิบ ฉันมองภาพนั้นลอบยิ้มมุมปากเล็กน้อย นานๆฉันจะเทคแคร์เขาทีหนิ ปกติเขาดูแลฉันตลอด
"อร่อยมั้ย?"
"อร่อยคร้าบบบ"
พูดไปด้วยกินไปด้วยจนฉันอดยิ้มไม่ได้ แต่ดูเหมือนว่าโลกทั้งใบไม่ได้มีฉันกับเขาแค่สองคน คนข้างๆเริ่มส่งเสียงเหมือนจะเอียนฉันกับไทเกอร์
"เบาๆหน่อยเพ้นตี้ไปตามใจมันเยอะเดี๋ยวก็เสียนิสัย"
แบร์รี่พูดขึ้นยิ้มๆ ฉันส่ายหน้าหัวเราะขำๆ แต่เหมือนคนข้างๆจะไม่ขำ
"เสือก!!! พวกขี้อิจฉา ชิ"
ฉันตีขาหมอนั้นทีหนึ่ง ทำยังไงก็ปากเสียอ
