เขาโอบวงแขนรอบเอวบาง เลื่อนมือมากอบกุมทรวงอก ขณะ ซุกซบริมฝีปากลงกับซอกคอเนียนละมุน เธอครางรับเสียงแผ่ว สอดแทรกปลายนิ้วเข้ามาในเรือนผมของเขา หากแต่เมื่อชายหนุ่มจูบไล่มาจนพบริมฝีปากหอมหวานราวราสพ์เบอร์รี่ พุดพิชญากลับชะงัก ซุกซบใบหน้าลงกับซอกคอเขาไม่ยอมให้โอนอ่อนผ่อนตามอีก
แต่ไอแซคโกก็ไม่ยอมเหมือนกัน เขาอุ้มร่างเธอวางลงบนพื้นพรมด้วยความไวทายาดที่ทำให้เธออุทานได้เพียงสั้นๆ ก่อนใช้ร่างกายใหญ่โตของตัวเองปกคลุมร่างอ่อนนิ่มไว้ไม่ให้ลุกหนี ขณะก้มลงไปมองสบตาตื่นตระหนกของเธอจากแสงสลัวของเตาผิงที่เปลวไฟกำลังลุกโชติ
“ทำไมจู่ๆ เธอถึงรังเกียจฉัน?!”
พุดพิชญาสั่นศีรษะระรัว ใบหน้าตื่นกลัวอย่างเห็นชัด
“เปล่านะคะ”
“แล้วที่เธอทำนี่มันหมายความว่ายังไง!”
เธอสะดุ้งกับเสียงกระแทกกระทั้น พุดพิชญาตัวสั่น มองสบตาเขาอย่างยากจะอธิบายความรู้สึก เธอสะดุ้งเมื่อมือหนาลูบไล้ทรวงอกเต็มตึงเต็มมือ เขาขมวดคิ้ว สอดแทรกปลา
