พุดพิชญาต้องยับยั้งใจไว้ไม่ให้เงื้อมือขึ้นตบเขาซ้ำอีก แต่เธอยืนจ้องหน้าเขาอยู่แบบนั้นจนไอแซคโกลุกจากโซฟาเดินมาหยุดอยู่ด้านหลัง เมื่ออกหนาชนเข้ากับไหล่เธอ หญิงสาวก็สะบัดหน้าเดินหนีกลับมาพบว่าเครื่องดูดฝุ่นที่เปิดทิ้งไว้ถูกปิดไปแล้ว
เธอลากมันไปหลังบ้าน ใช้เวลาทำความสะอาดถุงเก็บฝุ่นอยู่นาน นานพอที่จะได้ยินเสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์หมุนอีกครั้ง จึงกลับเข้าบ้าน
หญิงสาวใจคอไม่ค่อยดีนักเมื่อเห็นไอแซคโกยืนกอดอกพิงโซฟามองมาเขม็ง แต่พุดพิชญาก็ทำใจดีสู้เสือเดินเข้าไปเก็บเครื่องดูดฝุ่น แต่เมื่อจะเก็บผ้าจากในกองขึ้นมา มือหนาก็กระชากต้นแขนเธอจนพุดพิชญาอุทานออกมาเบาๆ ด้วยความเจ็บระคนตกใจ
“ผิดหวังมากหรือยังไง ที่อาโมเป็นคนของฉัน” เขาถามเสียง ลอดไรฟัน “ทำไม? หรือเธอหวังอยากให้มันเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยเจ้าหญิงตกยากแบบเธอจากมังกรชั่วๆ แบบฉันหรือไง?”
หญิงสาวก้มหน้าลงต่ำ กัดริมฝีปากอย่างนึกขุ่นใจในความวู่
