เมามายที่ 21
โรงตีเหล็กซ่านสะท้าน
อื้อ...
ร่างบอบบางอ่อนระทวยเมื่อตกอยู่ในอ้อมกอดที่แสนคิดถึง สองแขนเล็กโอบกระหวัดคล้องลำคอแข็งแกร่ง บดเบียดสัดส่วนยวนเย้าเข้าหาแผงอกแกร่งและแกนกลางกายที่กำลังชี้ชัน สองขากระโดดเกาะคาบเกี่ยวเอวสอบของช่างตีเหล็ก ในขณะที่สองแขนแข็งแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามโอบรัดประคองสะโพกผายแล้วใช้มือบีบเฟ้นเค้นคลึงก้นกลมงามงอนชวนหลงใหล
“อื้อ อะ...อื้อ”
ริมฝีปากหยักได้รูปบดจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มอย่างหนักหน่วง บดขยี้ราวกับจะหลอมละลายเรียวปากให้เป็นหนึ่งเดียว ซือเย่รับรู้ได้ว่าเรียวปากของนางเห่อร้อนบวมเจ่อจากแรงบดเบียดแนบชิด เขาดุนดันปลายลิ้นร้อนเข้าไปลิ้มรสความหอมหวานอย่างโหยหา
“ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน...น้องหญิงของข้า”
ทันที่ที่ผละออกจากริมฝีปากอวบอิ่มเขาก็ซุกไซ้จมูกและเรียวปากไปตามแก้มหอมนวลเนียน สูดดมแก้มหอมจนชุ่มปอดก่อนจะกดฝังปลายจมูกลงไปจนแก้มบุ๋ม
“แก้มน้องหญิงหอมนวล
