“งั้น ฉันจะพาเธอไปเดินเล่นก่อน กลับมาหวังว่าคงได้ทานอาหารหวานก่อนนอน”
อีซาบอกเสียงทุ้มหวานไม่คลาย หญิงสาวถูกรั้งให้เดินออกไปนอกตำหนัก เป็นครั้งแรกที่เธอได้ออกจากตำหนักแห่งนี้ แม้จะเป็นตอนกลางคืนก็ตามที
อีซากุมมือเรียวแนบแน่นระหว่างเดินออกจากตำหนัก องครักษ์คนสนิททั้งสองคือลุตฟีและมามะถวายคำนับ ทั้งสองรู้หน้าที่ดี เมื่อเห็นสายตานายเหนือหัวว่าไม่ต้องการให้ใครมาเกะกะแถวนี้ ทั้งสองจึงสั่งให้ทหารยามออกไปจนหมดสิ้น
“ด้านนอกสวยมากเพคะฝ่าบาท”
หญิงสาวหมุนไปรอบกายอย่างตื่นตาตื่นใจ ตอนมาที่นี่ใหม่ๆ เธอได้มองทัศนียภาพของพระราชวังแค่นิดเดียว ก่อนถูกส่งไปอยู่ในตำหนัก จึงยังไม่ได้มองพระราชวังอันโอ่อ่าแห่งนี้ได้เต็มตาสักครั้ง เขารู้สึกพึงพอใจ ยิ้มกริ่มเมื่อเห็นกิริยาน่ารักนั้น
องครักษ์คนสนิททั้งสองช่างรู้ใจยิ่งนัก จัดการกับทหารที่เฝ้าเวรยามทั่วตำหนัก รู้ว่านายเหนือหัวต้องการความเป็นส่วนตัว
“แล้วจะ
