ทดลองอยู่
1029 คำ
วันรุ่งขึ้น
"นี่เป็นคอนโดใหม่ที่ปู่ซื้อเอาไว้ให้เพื่อเป็นของขวัญให้นาบีและจ้านะ.."
"โห..สวยมากเลยค่ะคุณปู่.."
คอนโดที่คุณตาซื้อให้ผมกับนาบีเพื่อเป็นของขวัญที่เรา 2 คนตกลงที่จะแต่งงานกัน อยู่ใจกลางเมืองของกรุงเทพมหานคร เพราะคอนโดที่ผมซื้อไว้อยู่ไกลจากโรงเรียนของนาบีมาก คุณตาจึงซื้อคอนโดให้กับพวกเราโดยใช้ชื่อของเรา 2 คนเป็นเจ้าของร่วมกัน
"คุณปู่ซื้อที่นี่ไว้นานแล้วหรอคะ..?"
"ใช่..ปู่ซื้อที่นี่ไว้ได้ 2 เดือนแล้ว ปู่ตั้งใจซื้อที่นี่เพื่อจะเอามาเป็นของขวัญให้เรา 2 คนตอนที่จดทะเบียนสมรสกัน แต่ปู่กลัวว่าถ้านาบีย้ายไปอยู่กับจ้าที่คอนโดจะเดินทางไปเรียนลำบาก ปู่เลยตัดสินใจยกให้เลยดีกว่า นาบีแล้วก็จ้าจะได้ย้ายเข้ามาอยู่กันได้เลย.."
"คอนโดนี้มี 2 ห้องนอนหรอครับ..?"
ผมเดินสำรวจไปทั่วห้องก็เพิ่งเห็นว่าที่ชั้น 2 ของคอนโดมันมี 2 ห้องนอน
"ใช่..คอนโดนี้เป็นแบบ 2 ห้องนอน..ตาอยากให้ทั้ง 2 คนทดลองอยู่ด้วยกันก่อน แล้วถ้าจดทะเบียนสมรสแล้วค่อยย้ายมานอนห้องเดียวกันนะ.."
"นอนห้องใครห้องมันก็ดีแล้วละคะ เพราะนาบีไม่ชอบนอนร่วมกับใคร.."
"ฉันก็ไม่คิดอยากจะนอนร่วมกับเธอเหมือนกันแหละนะ."
"เค้าก็ไม่อยากนอนห้องเดียวกับพี่เหมือนกัน แค่เข้าใกล้ตัวพี่เค้าก็รู้สึกคันไปทั้งตัวแล้ว..."
"งั้นก็อยู่ให้ห่างจากฉันเลยนะ ห้ามเข้ามาใกล้ตัวฉันเด็ดขาด.."
"เออ.."
"จ้า..พูดจาดีๆกับน้องหน่อยซิ.."
"ก็นาบีพูดกับผมไม่ดีก่อนเองนี่ครับ."
"นาบี..ขอโทษพี่เขาเดี๋ยวนี้."
แม่หันมาสั่งฉันทันทีหลังจากที่พี่จ้าพูดจบ
"..."
"นาบี..แม่บอกว่าให้ขอโทษ"
"ขอโทษ.."
ทุกคนถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจที่เห็นนาบีและจ้ายังทะเลาะกันอยู่ตลอดเวลา เพราะไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้ชีวิตคู่ของพวกเขาจะเป็นยังไงต่อไป
"พรุ่งนี้แม่จะมารับไปเรียนนะ ห้ามนอนตื่นสายเด็ดขาด"
"จะมารับทำไม ก็ให้จ้าไปส่งที่โรงเรียนซิ.."
ฉันรีบหันไปมองหน้าคุณปู่ทันที และหันกลับไปหาแม่รีบส่ายหน้าเพื่อไม่แม่ช่วยพูดกับคุณปู่
"คุณพ่อคะ..คือว่า"
"จ้า..ต่อไปนี้ช่วยไปรับไปส่งนาบีที่โรงเรียนแทนแม่ของนาบีทีนะ.."
"เออ คือ.."
"คุณปู่คะ.."
"ปู่ให้มาทดลองอยู่ด้วยกันเพราะจะได้เรียนรู้การเป็นสามีภรรยากันจริงๆว่าเขาต้องทำกันยังไง การไปรับไปส่งภรรยาตัวเองก็ถือว่าทำหน้าที่ของสามีที่ดีแล้ว..ว่าไงจ้า..จะไปรับไปส่งนาบีที่โรงเรียนได้ไหม..?"
"ได้ครับคุณตา.."
"อืม..งั้นก็เริ่มพรุ่งนี้เลย."
"ครับ.."
"ไปพวกเรากลับกันเถอะ ปล่อยให้ข้าวใหม่ปลามันเขาได้เรียนรู้กันเถอะ.."
"แม่คะ.."
ฉันเดินเข้าไปจับมือแม่ไว้แน่นแล้วอยู่ๆน้ำตาฉันก็เริ่มซึมออกมา
แม่หันไปมองที่คุณปู่เล็กน้อยแล้วก็ดึงตัวฉันเข้ามากอดไว้แน่น พูดเสียงเบาๆที่ข้างหูเพื่อไม่ให้คุณปู่ได้ยิน
"ไม่ต้องกังวลนะลูกมีอะไรก็โทรหาแม่ได้ตลอด พ่อกับแม่จะรีบมาหาหนูทันที.."
"ค่ะ.."
ฉันกระชับอ้อมกอดแม่ไว้แน่นอย่างรู้สึกกังวล เพราะฉันไม่เคยแยกจากพ่อกับแม่เลย
"แม่ไปนะ.."
"ค่ะ.."
"อาฝากนาบีด้วยนะจ้า ถ้าน้องทำอะไรขัดใจก็อย่าถือโทษโกรธน้องนะ มีอะไรก็ให้อภัยกันเรื่องหนักจะได้เป็นเบา.."
"ครับอาอร.."
แม่พูดกับพี่จ้าจบก็หันมามองหน้าฉันเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป และน้าจีแม่ของพี่จ้าก็เดินมาตรงหน้าเรา 2 คน
"ห้ามแกล้งน้องเข้าใจไหม..?"
"คร๊าบ.."
"ถ้าพี่เขาแกล้งโทรมาฟ้องน้านะ น้าจะรีบมาจัดการให้ทันทีเลย.."
"ขอบคุณค่ะน้าจี น้าจีเตรียมรอรับโทรศัพท์ได้เลยค่ะ.."
"ยัยขี้ฟ้อง.."
พี่จ้าพูดจบก็เดินไปทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาทันที ฉันหันมาหาน้าจีแล้วก็ยิ้มแห้งๆให้
น้าจียกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้กับฉันเบาๆ
"ลูกชายน้ามันเป็นคนใจอ่อนแล้วก็อ่อนไหวง่าย ภายนอกมันอาจจะดูเป็นคนปากหมาพูดจากวนประสาทอยู่ตลอดเวลา แต่มันมักจะแพ้น้ำตาผู้หญิงนะ..เวลาที่โดนมันแกล้งก็บีบน้ำตาให้หนัก เดี๋ยวมันก็เลิกแกล้งเองเชื่อน้า.."
"ค่ะ..ขอบคุณนะคะน้าจี"
นี่เป็นจุดอ่อนของพี่จ้าหรอเนี่ย แพ้น้ำตาผู้หญิงเนี่ยนะ
"ยืนนิ่งทำไมเอาเสื้อผ้าไปเก็บดิ..จะนอนห้องนั่งเล่นไง..?"
"..."
หลังจากที่ทุกคนออกไปจากห้องแล้วไอ้พี่จ้ามันก็เริ่มทันที
"เดี๋ยว.."
"มีอะไรอีกละคะ..?"
"เอากระเป๋าฉันขึ้นไปเก็บอีกห้องด้วย.."
"กระเป๋าพี่ พี่ก็เอาขึ้นไปเองซิ."
"หน้าที่เมียที่ดี คือการดูแลปรนนิบัติผัว.."
"อย่าพูดนะ..ห้ามพูดเด็ดขาด.."
"พูดอะไร อ๋อ.! คำว่าผัวกับเมียอะหรอ.?"
"เค้าไม่ใช่เมียพี่นะ เค้ายังไม่ใช่."
"ไม่ใช่วันนี้ต่อไปก็ใช่อยู่ดี แล้วที่เธอมาอยู่กับฉันที่นี่ก็เพราะคุณตาให้เธอมาเรียนรู้การทำหน้าที่ของเมียที่ดี และก็เรียนรู้วิธีการดูแลปรนนิบัติผัวไม่ใช่หรอ..?"
"กรี๊ดดดด...ทุเรศ..ทุเรศที่สุด.."
"โอ้ย..จะกรี๊ดทำไมเนี่ย..?"
"เค้าไม่ใช่เมียพี่ แล้วพี่ก็ไม่ใช่ผัวเค้าด้วย ไม่ใช่ ไม่ใช่..กรี๊ดดด.."
นาบีกรี๊ดเสียงดังลั่นคอนโดแล้วก็หิ้วกระเป๋าตัวเองขึ้นไปขั้นบนทันที ผมมองตามไปอย่างนึกขำเด็กบ้าอะไรเถียงสู้คนอื่นไม่ได้ก็มากรี๊ดใส่
....
พี่จ้าแกล้งน้องเก่งจริงๆ
- ผู้เขียน
