2 วันผ่านไป
หลังจากที่ทุกคนกลับบ้านกันไปหมดแล้วผมก็กลับมาเก็บเสื้อผ้าที่บ้านเพื่อไปนอนที่คอนโดตัวเอง
"แกจะไปไหน..?"
"แม่.."
ผมสะพายเป้เสื้อผ้าของตัวเอง กำลังจะเดินออกจากบ้านแม่ก็เดินเข้ามาขวางหน้าผมไว้
"ผมจะไปนอนคอนโด."
"ไหนแกบอกกับแม่ว่าถ้าเรียนจบแล้วจะกลับมานอนที่บ้านไง แล้วนี่อะไร..?"
"..."
"นี่แกจะหนีหน้าคุณตาคุณยายหรอ..?"
"ผมไม่อยากแต่งงานกับนาบีนี่ครับ.."
"แล้วแกคิดว่าจะหนีหน้าคุณตาคุณยายไปได้อีกนานแค่ไหน..?"
"งั้นแม่ก็ช่วยพูดกับคุณตาคุณยายเพื่อไม่ให้ผมแต่งงานกับนาบีซิครับ.."
"..."
แม่เงียบไม่พูดอะไรสักคำ และผมก็รู้ได้ทันทีว่าแม่ก็คงช่วยอะไรผมไม่ได้
"งั้นก็คงอีกนานนะครับกว่าแม่จะได้เจอหน้าผมอีก.."
ผมพูดจบก็เดินไปที่ประตูกำลังจะเปิดมันออกไป
"จ้า.."
ผมหยุดชะงักเท้าทันทีแล้วหันไปมองคุณยายที่กำลังเดินลงมาจากชั้นบน
"การแต่งงานครั้งนี้จะถูกเก็บเป็นความลับจนกว่านาบีจะเรียนจบมหาลัย ยายรับรองว่าเรื่องนี้จะไม่มีใครรู้.."
คุณยายเดินมายืนตรงหน้าผม
"แล้วการแต่งงานครั้งนี้ ทำไมผมจะต้องเปลี่ยนไปใช้นามสกุลของคุณตาด้วยละครับ..?"
"เพราะคุณตาไม่มีหลานชายไว้สืบทอดนามสกุล คุณตาเลยต้องการให้จ้าเปลี่ยนไปใช้นามสกุลของคุณตา คุณตาจะยกสมบัติทุกอย่างที่เป็นของนาบีให้กับจ้าเป็นเจ้าของร่วมกันกับนาบีด้วยนะลูก.."
"แต่ผมไม่ได้อยากได้สมบัติของคุณตานะครับ..ผมไม่เคยอยากได้เลยนะครับคุณยาย.."
"แต่คุณตาดีกับเรามากแล้วคุณตาก็รักแกเหมือนลูกเหมือนหลานแท้ๆคนนึงนะจ้า..แกจะทำให้คุณตาเสียใจได้หรอ..?"
"แต่การตอบแทนด้วยวิธีนี้มันไม่ถูกต้องนี่ครับแม่...นี่มันชีวิตของผมทั้งชีวิตเลยนะ.."
ผมพูดกับแม่กับยายจบก็เปิดประตูจะเดินออกไปจากบ้าน
"คุณตาคงอยู่กับเราได้อีกไม่นาน..."
"อะไรนะครับ..?"
ผมหยุดชะงักเท้าทันทีเพราะอึ้งกับคำพูดของคุณยาย แล้วหันมามองหน้าท่าน
"ยายขอแค่ให้จ้ายอมแต่งงานกับหนูนาบีไปก่อนเพื่อให้ท่านสบายใจ ถ้าคุณตาไม่อยู่แล้วจ้ากับหนูนาบีค่อยหย่ากันก็ได้ยายจะไม่ห้ามเลย.."
"..."
"จ้าช่วยทำตามคำขอร้องของคุณตาเขาได้ไหมลูก ถือว่ายายขอร้องนะ..?""
"..."
....
2 อาทิตย์ผ่านไป
บ้านสวนคุณตาคุณยาย
ฉันกลับมาที่บ้านสวนอีกครั้งพร้อมกับพ่อแม่และทุกคนในครอบครัวของฝั่งพี่จ้า ซึ่งบนโต๊ะทานข้าวกลางบ้านที่มีแค่คนในครอบครัวของเราทั้ง 2 ฝ่ายเท่านั้น
"เรื่องที่นาบีแต่งงานกับจ้าจะถูกเก็บเป็นความลับจนกว่านาบีจะเรียนจบ ห้ามทุกคนบอกใครเรื่องที่นาบีกับจ้าแต่งงานกันเด็ดขาด และหลังจากที่นาบีเรียนจบแล้วปู่จะจัดพิธีแต่งงานให้ เพื่อประกาศบอกให้ทุกคนได้รู้ว่าทั้ง 2 คนเป็นสามีภรรยากัน.."
"..."
พี่จ้านั่งนิ่งไม่พูดไม่จาเลย
"..."
นาบีคงจะกระอักกระอ่วนเต็มทีซินะ ถึงได้นั่งหน้านิ่งแบบนี้
"แต่อีก 2 ปีนาบีถึงจะจดทะเบียนสมรสได้ เพราะนาบียังอายุไม่ถึง 17 ปี"
"..."
นี่ผมยังชิลต่อได้อีก 2 ปีหรอเนี่ยดีใจจัง
"ปู่จะให้นาบีย้ายไปอยู่กับจ้าที่คอนโด เพราะจะได้ทำความรู้จักนิสัยใจคอกันให้มากขึ้น."
"..."
แค่นี้ก็รู้จักมากพอแล้วค่ะคุณปู่ พี่จ้านะไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง ทั้งปากหมา นิสัยก็แย่ เจ้าชู้ แล้วก็กวนประสาทเป็นที่สุด
คุณปู่หันไปทางพ่อกับแม่ของฉัน
"นเรศ อร..พรุ่งนี้ให้นาบีย้ายเข้าไปอยู่กับจ้าที่คอนโดได้เลยนะ.."
"อะไรนะคะ..?"
"เร็วไปไหมครับเนี่ย..?"
.....
ชีวิตหลังจากนี้ของคนทั้ง 2
คงได้บันเทิงแน่ๆ
อิอิ