คอนโด แอท สาทร
"สายๆ สายแล้ว..สายแล้ว"
พี่จ้ารีบวิ่งลงมาข้างล่างเพราะเขาตื่นสาย
"สมน้ำหน้า.."
"อะไรของเธอ..มาสมน้ำหน้าอะไรฉัน ?"
"ก็สมน้ำหน้าที่พี่ตื่นสายไง..รู้ว่าตัวเองต้องไปทำงานยังจะกลับบ้านดึกอีก.."
"เมื่อคืนนี้ฉันเผลอดื่มเยอะไปหน่อย.."
"นี่แหละนะคนไม่มีความรับผิดชอบ.."
"เป็นเด็กเป็นเล็กพูดกับผู้ใหญ่ให้มันดีๆหน่อย."
"ผู้ใหญ่อย่างพี่ไม่น่าเคารพสักหน่อย ทำไมต้องพูดดีด้วย.."
ฉันพูดจบก็เดินหนีเขาไปอีกทาง แต่พี่จ้ายื่นมือมาคว้าแขนฉันไว้ก่อน
"ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้.."
"พี่จ้า..เค้าเจ็บนะ"
"งั้นเธอก็ขอโทษฉันมาก่อนซิ.."
"เค้ายังไม่ได้ทำอะไรพี่เลยนะ ทำไมเค้าต้องขอโทษด้วยหละ..?"
"เธอพูดจาไม่ดีกับฉัน ฉันบอกให้ขอโทษไง."
"ไม่ขอโทษ.."
"นาบี.."
"..."
ทำไมยัยเด็กกวนประสาทนี้ถึงได้ดื้อนักนะ เห็นฉันยอมหน่อยก็คิดว่าจะทำอะไรจะพูดอะไรก็ได้งั้นซิ
"ได้..ในเมื่อเธอไม่เคารพฉัน ไม่เห็นฉันเป็น
