บุรินทร์พยักหน้ารับก่อนที่เขาจะเรียกบริกรเข้ามาเพื่อรับออเดอร์ หลังจากนั้นจึงหันกลับมายังหญิงสาวอีกครั้ง เขาสังเกตเห็นว่านันทินีมีสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หล่อนคงไม่ได้โกหกเขาว่ากำลังไม่สบายเพราะดูท่าทางแล้วหน้าตาของหล่อนซูบซีดลง ริมฝีปากวันนี้ของนันทินีเคลือบด้วยกลอสบาง ๆ ไม่ใช่สีสันสดใสดังเช่นวันก่อนๆ ที่เขาเคยเห็น บุรินทร์ยกยิ้มมุมปากก่อนที่เขาจะเกิดขึ้น
“ช่วงนี้งานหนักเหรอนุ่น ดูท่าทางเหนื่อย ๆ นะ”
“งานไม่หนักเท่าไหร่หรอก นุ่นก็ทำงานของนุ่นเยอะอยู่แล้วเป็นปกติ ก็เป็นเลขาของเจ้านายมันก็ต้องรับผิดชอบเยอะหน่อย ต้องรับเรื่องทุกเรื่องที่เข้ามาก่อนที่จะให้ท่านประธานเซ็นรับทราบ ไหนจะต้องจัดการประชุม จัดเตรียมนัดหมายได้ท่านประธานอีก”
“นุ่นยังมีงานที่นอกเหนือจากนี้ด้วยหรือเปล่าล่ะ”
“งานที่นอกเหนือจากนี้เหรอ...บุรินทร์หมายถึงอะไร”
“ผมก็หมายถึงงานที่ไม่ใช่งานของเลขาจะต้องทำโดยทั่ว ๆ ไปขอโท
