นันทินีเงียบไปอีก แววตาของหล่อนเธอบอกความทุกข์ใจอย่างชัดแจ้งและมันทำให้บุรินทร์นึกสะท้อนใจตามไปด้วย
“ที่ผมมาก็เพื่อจะคุยกับเรื่องนี้ผมแค่อยากจะบอกนุ่นให้ถอยออกมาจากความสัมพันธ์ที่ไม่มีวันเป็นไปได้”
เขาเว้นคำพูดและถอนหายใจหน่วงๆ
บทที่ 14
“นุ่นคิดดูดี ๆ สิว่าเขาเป็นถึงประธานบริหารบริษัทที่มีโรงแรมในเครืออยู่ทั่วโลกหรูหรามากมายขนาดนั้นแล้วเขาจะมาคิดจริงจังกับผู้หญิงที่ตั้งใจจะเก็บเอาไว้ให้เป็นเมียลับ ๆ อย่างนั้นเหรอหรือว่านุ่นคิดว่าไม่ต้องการที่จะอยู่กับความสัมพันธ์แบบนี้แต่ว่ามันจะยั่งยืนไปอีกนานแค่ไหนคิดว่างหรือเปล่าว่ามันจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน”
“นุ่นก็ไม่รู้เหมือนกัน”
นันทินีตอบกลับแต่ขณะนั้นน้ำตาก็หยดไหลลงมาจนต้องหยิบทิชชูมาซับน้ำตาโดยไม่รู้ว่ามันจะแห้งหายไปเมื่อไหร่ในเมื่อตอนนี้ความทุกข์ใจมันก็ประดังเข้ามาในความรู้สึกจนยากเกินระงับก่อนได้ยินเสียงบุรินทร์ถอนห
