EP17
.
.
.
-อายแคร์-
ฉันจ้องมองเข้าไปที่ดวงตาเรียบนิ่งคู่นั้นมันซ่อนไปด้วยรังสีอะไรบางอย่าง เหมือนดีไวน์จะรู้แล้วว่าฉันกำลังคิดที่จะทำอะไรบางอย่าง แล้วยังไง แค่นี้มันหยุดฉันไม่ได้หรอก
"เช็ดตัวเสร็จแล้วก็ปล่อย ฉันจะนอนพัก" นึกได้แบบนั้นก็สะบัดมือหนาที่วางอยู่หน้าขาตนเองออก ดีไวน์ไม่ได้สนใจคำพูดของฉัน แล้วดูเหมือนว่าจะมีรอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเพียงเสี้ยววินาทีก็หายไป
"ครั้งสุดท้ายแล้ว…" คำพูดของคนตัวโตทำให้ฉันหยุดดิ้นเราไม่ได้คุยเรื่องเดียวกันหรือดีไวน์เลี่ยงตอบไปอย่างอื่น แต่คำพูดของเขาที่พูดกรอกหูเมื่อกี้มันชวนขนลุกสิ้นดี
"พูดบ้าอะไรของนาย"
"แค่บอก…" สิ้นเสียงแหบพร่าปลายจมูกคมสันก็ซุกเข้าที่ลำคอ ปากหนาดูดเม้มอย่างมูมมามจนร่างกายโอนเอนตามแรง มือหนาตะโบมเข้าตรงนั้นแล้วขยํ้าเล่นส่งผลให้ร่างกายฉันบิดเร้าเรียวขาหนีบเข้าหากัน
"หยุด ดีไวน์" มือปัดป่ายแขนแกร่งออกจากร่างกาย ทั้งที่ไม่ส
