EP10
.
.
.
ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ต้องย้ายไปอยู่กับเขาอย่างไม่มีทางเลือก หากไม่ยอมทำในสิ่งที่นายนั้นต้องการ ฉันรู้ดีว่าเขาไม่ใช่แค่ขู่แต่มันคือการพูดจริง ทำจริง และตอนนี้ฉันก็พาร่างกายของตัวเองมายืนอยู่หน้าห้องของต้นนํ้าโดยที่ดีไวน์ยืนรออยู่ข้างล่างล็อบบี้
ฉันขอร้องให้ปล่อยฉันมาเจอเพื่อนแต่ดีไวน์ไม่ยอม เขาตามติดฉันไม่ห่างแทบจะไม่มีเวลาส่วนตัว ถามว่าอึดอัดไหมแน่นอนชีวิตที่ไม่มีอิสระเป็นของตนเองมันก็เหมือนตายทั้งเป็น
ก็อก ก็อก ก็อก!
"อาย มึงเป็นไงบ้างวะ" พอมันเปิดประตูออกมาสีหน้าขอต้นน้ำก็ดูเป็นห่วงฉันมาก แขนเรียวดึงร่างเขาไปกอดพร้อมกับปิดประตูห้องก่อนที่มันจะผละออกแล้วไล่สายตาสำรวจร่างกาย
"เกือบตาย"
"กูแจ้งตำรวจให้ตามหา แล้วทำไมมึงบอกแบบนั้น"
"กูไม่มีทางเลือก ตาบ้านั้นขู่กูทุกอย่าง ตอนนี้มันก็รอกูอยู่ข้างล่าง"
"อย่าบอกนะว่ามึงจะกลับไปกับมันอีก…"
"แล้วกูทำอะไรได้บ้างวะ" พูดจบร่างกายก
