ตอนที่ 04 ได้แล้วคือจบ

1104 คำ
EP04 Twitter "she is beautiful" ลับร่างของอายแคร์ดีไวน์ก็เดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับหย่อนตัวนั่งลงบนปลายเตียงเขาจุดไฟแช็กเล่นครุ่นคิดอะไรบางอย่างก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาโพสรูปอายแคร์ตอนเธอเผลอหลับตาครวญครางนอกระเบียง "ทำไรอยู่วะ" เสียงของทิศเหนือสอดแทรกเข้ามาในโซนประสาททำให้สายตาเรียบนิ่งเหลือบมองเพื่อนสนิทแล้วโยนไฟแช็กลงบนเตียง "พึ่งตื่น" "เมื่อคืนเป็นไง หายหัวไปเลยนะมึง" ทิศเหนือพูดแล้วเดินมาทิ้งตัวนอนลงบนโซฟาอย่างถือวิสาสะ ดีไวน์ไม่ได้ตอบอะไรเขาเดินไปในห้องครัวแล้วหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมากระดกเข้าปาก "…" "มึงไม่แฮงค์เหล้าบ้างรึไง ทุกวันนี้แม่งแดกเบียร์แทนนํ้าแล้ว" "ไม่" "เออ กูลืมบอกไป ที่กูมาหามึงวันนี้เพราะเรื่องผู้หญิงคนนั้น" "ทำไม?" ดีไวน์หรี่ตามองแล้วโยนขวดเบียร์ให้ทิศเหนือพร้อมกับหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟา "มันมีเจ้าของทวิตหนึ่งเหมือนเขาจะชอบผู้หญิงคนนั้นที่ล่อมึงเมื่อคืน มึงเลื่อนดูแต่ละโพสต์ดิแม่งคลั่งฉิบหาย" "…" ดิไวน์เลิกคิ้วแล้วหยิบมือถือของทิศเหนือขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเขาเองที่เป็นเจ้าของทวิต "โพสต์ล่าสุดเหมือนอยู่คอนโดนี้ด้วย สรุปมึงกับยัยนั้นได้กันหรือกูคิดไปเอง แอดมินโพสต์รูปเธอได้ แน่นอนคนที่กำลังเอาอยู่คือเขาเอง" "แล้ว" "กูอยากรู้ไง แต่กูว่าคนอย่างมึงแม่งตายด้านไปแล้วแหละ" "แล้วแต่จะคิด" "มึงจะไม่อธิบายเหตุการณ์เมื่อคืนให้กูได้เข้าใจหน่อยเลยวะ" "ไม่จำเป็น" ดีไวน์ตอบหน้าตายทำเอาคนถามถอนหายใจออกมากับความกวนหน้านิ่งของเพื่อนตัวเอง "เออสัส ทางที่ดีมึงก็ควรปฏิเสธแหละถูกแล้วผู้หญิงมั่วแบบนั้นกูว่าซุกผัวไว้หลายคนชัวร์" "…" ชายหนุ่มไม่ได้สนใจคำพูดของทิศเหนือ จะซุกไว้สักกี่คนกันที่เห็นอยู่ก็ไม่เห็นมีใคร โดนขู่ขนาดนี้คงไม่กล้าหรอก… … -อายแคร์- "แม่งเพลียจัด" ฉันสบถออกมาแล้วจ้องมองตัวเองผ่านกระจกในห้องน้ำสายตาไล่มองรอยดูด ยอมรับว่าเมื่อคืนโครตมันแต่เซ็กส์ของผู้ชายคนนั้นมันออกแนว ซาดิส… และดูเหมือนว่าจะเป็นครั้งแรกของเด็กนั้นด้วยพอมารู้ประวัติของเด็กกลุ่มนั้นก็ไม่ธรรมดาเลยสักคนแถมเมื่อคืนยังปล่อยสด ทำให้ฉันคิดมากขึ้นมานิดหน่อยก่อนจะหยิบชุดคลุมมาสวมแล้วเดินออกมาพร้อมกับเดินไปหยุดที่กระเป๋าสะพายของตนเองเพื่อค้นหาโทรศัพท์มือถือ "อีดอก ไปเรียนค่ะ" แล้วเสียงของต้นน้ำก็ดังแทรกเข้ามา เอาอีกล่ะชอบเข้ามาในห้องไม่เคาะประตูให้สัญญาณก่อนสักที "กำลังจะแต่งตัวอยู่นี่ไง" "แหม้ กูทักมาบอกตั้งนานพึ่งรู้ตัวหรอคะ" มันบิดปากอย่างมีจริตแล้วโยนซองถุงยาลงบนปลายเตียง หลังจากที่กลับจากห้องของเด็กนั้นฉันก็ลืมแวะซื้อยาคุมกับยาแก้ปวดเลยต้องฝากมันซื้อมาให้ "อ่ะนี้ยาคุม แดกซะ เดี๋ยวท้องป่องไม่รู้ตัว" "ปากหมา" ฉันมองค่อนมันแล้วหยิบยาเดินไปกินนํ้าจนเสร็จเรียบร้อย "ดูจากสภาพเมื่อคืนมึงได้?" "เออ แสบยังไม่หายเลยด้วยซ้ำ" "ไม่น่าล่ะ มึงเดินขาถ่างเลยนะ" ต้นน้ำกลั้วขำออกมาแล้วไล่สายตามองสภาพฉัน ก็จริงอย่่างที่มันพูดนั่นแหละตอนเดินเข้ามาในห้องถึงกับต้องเช็คสภาพตรงนั้นตัวเองว่ายังใช้งานต่อได้รึเปล่าแต่ดีที่มันแค่บวม "หยุดแซวกูกับเด็กนั้นจบกันแลัว" "One night งี้หรอ" "ใช่ไง" "แต่มึงรู้ไหม น้องมันไม่เคยมีแฟนหรือสนใจใครเลยนะ หน้าเดียวตลอดกูว่าถ้าได้ยิ้มนี้ได้ตายกันเป็นแถบ" "มึงพอเฮอะกูไม่อยากฟังแล้ว" ตัดบทออกไปแบบนั้นก็หยิบชุดนักศึกษาขึ้นมาสวมปวดร่างกายแค่ไหนก็ต้องหอบสังขารตัวเองไปเรียนอยู่ดี "อีอาย ทำไมมึงไม่จีบเลยว่ะ น้องมันอาจจะมนใจมึงก็ได้นะ" "อีนํ้า" มันเดินมากระซิบคะยั้นคะยอให้ฉันสนใจเด็กนั้น ก็บอกไปแล้วแค่อยากทดลองบนเตียงไม่ได้อยากสานสัมพันธ์ห่าเหวอะไรทั้งนั้นยอมรับว่าหล่อว่าสะดุดตาแต่ฉันยังอยากใช้ชีวิตแบบนี้อยู่ไม่อยากมีพันธะกับใครหน้าไหนทั้งนั้น "งั้นมึงไม่เอาก็ขอนะ" "จะทำอะไรก็เชิญ" "กูพูดขนาดนี้แล้วมึงคงไม่สนใจจริงๆ" ต้นนํ้ามันก็แค่พูดให้ฉันเปลี่ยนใจทั้งที่รู้ว่าไม่มีประโยชน์อะไรจะพูดทำไมไม่รู้ "ไหนมึงบอกรีบไปเรียน" พอแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินออกมาหามันที่กำลังนั่งเขี่ยโทรศัพท์อย่างใจจดใจจ่อ "อีอาย เมื่อคืนมึงได้ไปต่อกับใครอีกไหมวะนอกจากผู้ชายคนนั้น" "คนเหี้ยไรจะควบผู้ชายคืนละสองสามคน เอดส์ถามหาพอดี" ฉันพูดแขวะมันแล้วเดินไปหย่อนตัวนั่งลงข้างกาย "กูว่ามึงเจอดีเข้าแล้วว่ะ" เสียงนางดูเจื่อนลงแล้วหันหน้าจอมือถือให้ดู สิ่งที่เห็นตรงหน้าคือโพสต์ของดีผู้ชายที่คอยตามฉันอย่างกับสตอกเกอร์ภาพนี้มันคุ้นเหมือนเมื่อคืนมันเคยเกิดขึ้นนอกระเบียง พอทุกอย่างมันเริ่มเข้าที่ร่างกายมันก็ขนลุกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก "หมายความว่ายังไง…" "ถ้ามึงไม่ได้ไปเอากับใครอีก มันก็ชัดแล้วว่าดีคือผู้ชายที่มึงมีวันไนท์ด้วยเมื่อคืน" "เหอะ" ฉันกัดกลีบปากตัวเองแน่น ดีคือผู้ชายคนนั้น แล้วแบบนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปกับชีวิตฉัน "มึงลองค้นกระเป๋ามึงดูเผื่อมีอะไรชัดเจนกว่านี้" "…" ฉันไม่ได้ตอบแต่ค้นกระเป๋าตามที่ต้นน้ำบอกแล้วก็พบกับกระดาษสีดำพันอยู่จึงหยิบมาคลี่ดูข้อความข้างในมันเขียนว่า… 'D' . . . เคยเตือนแล้วว่ามันไม่ได้สนุก หึหึ พบกับความจิตเต็มรูปแบบได้ในตอนต่อไป~
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม