อาคารรอสโซ่
ภายในห้องประชุมเล็ก
ร่างสูงใหญ่ของชายเจ้าเนื้อในวัย 40 ปีตอนปลายกำลังอธิบายขอบข่ายการทำงานตำแหน่งเลขานุการ ให้กับหญิงสาวชาวเอเซียหน้าตาสวยงามให้เธอฟังอย่างละเอียด ซึ่งหญิงสาวตั้งใจฟังและเปิดแฟ้มเอกสารการทำงานที่ได้รับเป็นการส่วนตัวฟังไปพร้อมคำอธิบายของหัวหน้าฝ่ายบุคคล ตรงหน้า
“เอาล่ะคราวนี้คุณจะมีอะไรถามผมบ้างมิสธนิกา...”ฝ่ายบุคคลหุ่นอวบอ้วนพูดพร้อมกระดกแว่นสายตาของเขา พลางก้มลงอ่านเอกสารส่วนตัวของเธอที่ถืออยู่ในแฟ้ม”
“แหม...ขอโทษนะที่ผมอ่านนามสกุลของคุณไม่ได้ ขอเรียกคุณว่ามิสธนิกาแทนการเรียกนามสกุลของคุณก็แล้วกันหวังว่าคุณจะไม่ว่ากันนะ”
หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้เมื่อได้ยินเช่นนั้น
“ไม่เป็นไรหรอกคะ เรื่องนั้นฉันไม่ซีเรียสอะไรเลย เอาเป็นว่าเรียกฉันแอนนี่ก็ได้นะคะ ชื่อสั้นเรียกง่าย จำง่ายดีด้วยคะ”หญิงสาวบอกหัวหน้าฝ่ายบุคคลกลับไป
“โอเค! ต่อไปนี้ผมจะเรียกคุณว่าแอนนี่ก็แล้วกันนะ เอาละ!คราวนี้ผมเปิดโอกาสให้คุณได้ถามกลับบ้าง มีอะไรที่จะถามบ้างไหมก่อนจะพาไปที่ห้องทำงานของคุณ”
คำกล่าวของหัวหน้าฝ่ายบุคคล ทำให้แม่สาวน้อยขมวดคิ้วเข้าหากันทันที
“ห้องทำงาน! ทำไมฉันถึงมีห้องทำงานด้วยละคะ!”หญิงสาวเอ่ยถามกลับไปด้วยความสงสัย
หัวหน้าฝ่ายบุคคลอมยิ้มน้อยๆ เมื่อสาวน้อยตรงหน้ายังไม่ล่วงรู้ว่าตำแหน่งที่เธอได้รับนั้น ไม่เคยมีใครเคยทำมาก่อนและหญิงสาวเป็นคนแรกที่นั่งทำตำแหน่งนี้ก่อนจะเอ่ยตอบเธอกลับไป
“แม่สาวน้อยเธอคงยังไม่รู้ว่า ตำแหน่งเลขานุการของเธอนั้นจะต้องไปเป็นเลขาให้กับใคร”
“เป็นเลขาให้กับใครอย่างนั้นเหรอคะ”หญิงสาวถามสวนออกมาทันที
“เธอจะต้องไปเป็นเลขานุการให้กับ ท่านประธานบริษัทของเรา คุณอเล็กซานเดอร์ รอสโซ่ อย่างไงละ”
สิ้นเสียงอธิบายของหัวหน้าฝ่ายบุคคล หญิงสาวถึงกับนั่งนิ่งงันไปโดยพลันเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“อเล็กซานเดอร์ รอสโซ่ อย่างนั้นเหรอนี่ฉันต้องไปเป็นเลขาให้กับอีตาฝรั่งหน้าหม้อคนนั้นเหรอเนี่ย”สาวเจ้าบ่นพึมพำเบาๆ ก่อนจะตัดสินใจขึ้นมาอย่างฉับพลัน
“เออ...คุณเกเกอรี่คะ คือดิฉันเสียใจที่จะต้องบอกว่า ขอปฏิเสธการทำงานในตำแหน่งเลขานุการนี้คะ ความสามารถของดิฉันไม่เหมาะสมที่จะทำงานในตำแหน่งนี้ได้เลย”หญิงสาวเอ่ยปฏิเสธงานออกไปทันที
หัวหน้าฝ่ายบุคคลนั่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะก้มลงอ่านแฟ้มประวัติต่างๆ รวมไปถึงแบบทดสอบที่เธอสามารถทำคะแนนเต็มได้ทุกอย่าง
“คุณคิดดีแล้วหรือแอนนี่ ที่จะปฏิเสธงานนี้ ในแฟ้มที่อยู่ในมือของผมตอนนี้ไม่ได้บอกเลยว่าคุณไม่มีความสามารถอย่างที่พูดออกมาเหมือนเมื่อครู่นี้เลยนะ คุณสามารถพูดภาษาต่างประเทศได้ทั้ง ภาษาจีน เยอรมัน สเปนและภาษาไทย รวมถึงแบบทดสอบที่คุณทำได้สามารถทำคะแนนเต็มหมดเลย จนไปถึงคะแนนสัมภาษณ์ก็ยังเต็ม นี่นะหรือที่บอกว่าไม่มีความสามารถตรงกันข้าม คนเก่งอย่างคุณองค์กรของเราอยากจะได้มาร่วมงานด้วยกันมากๆ คุณคิดดีแล้วเหรอ”หัวหน้าฝ่ายบุคคลเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง
หญิงสาวยิ้มหวานออกมาพร้อมกล่าวตอบกลับไปด้วยความมั่นใจ
“ดิฉันคิดดีแล้วค่ะ ฉันมีเหตุผลบางอย่างที่เป็นส่วนตัวมากๆ ไม่สามารถบอกได้เลย ถ้าเป็นเลขากับคนอื่นคงไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ”หญิงสาวกล่าวตอบกลับไปเป็นนัย
เฮ้อ! หัวหน้าฝ่ายบุคคลถอนหายใจออกมาอย่างแรง เมื่อได้ยินเช่นนั้น
“เสียดายคนเก่งๆ แบบคุณมากเลย ถ้ารอสโซ่ได้คนแบบคุณมาร่วมงาน ท่านประธานคงจะเบาแรงไปได้เยอะทีเดียว ตำแหน่งก็สูงอยู่ในฝ่ายบริหาร เงินเดือนก็เยอะมากถ้าเทียบกับตำแหน่งอื่นๆ ตั้งหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์เลยเชียวนะสำหรับเงินเดือนที่คุณจะได้รับต่อเดือน”
สิ้นเสียงของหัวหน้าฝ่ายบุคคลตรงหน้า ดวงตากลมโตของดาริกาเบิกกว้างขึ้นมาทันใดเมื่อได้ยินอัตราเงินเดือนที่จะได้รับจากการทำงานในตำแหน่งเลขานุการ
“เงินเดือนหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์อย่างนั้นเหรอคะคุณเกเกอรี่ เงินเดือนของฉันตั้ง หนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์เลยเชียวเหรอ”หญิงสาวเอ่ยถามย้ำกลับไปด้วยไม่อยากจะเชื่อกับอัตราเงินเดือนดังกล่าว
“ใครจะไปหลอกคุณแม่สาวน้อย คุณได้รับอัตราเงินเดือนนี้จริงๆ นี่ไงหลักฐาน”กล่าวพร้อมยื่นเอกสารเป็นใบสมัครงานให้แม่สาวน้อยตรงหน้าได้เห็น
“นี่ไงอัตราเงินเดือนของเธอประทับตรามาเลยว่า หนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ ตัวแดงโร่ซะขนาดนี้”ปลายนิ้วชี้ไปที่ตัวเลขสีแดงประทับคำว่า เงินเดือนเริ่มต้น
ดาริกานิ่งงันไปทันทีเมื่อเห็นตัวเลขดังกล่าว ค่าใช้จ่ายต่างๆ เริ่มล่องลอยขึ้นมาให้เธอเห็น ซึ่งเธอต้องหางานพาร์ทไทม์หรือต้องหางานประจำทำให้ได้เพื่อเอาไปจ่ายค่าเช่า อพาร์เมนท์ ค่าน้ำ ค่าไฟและค่าใช้จ่ายอื่นๆ อีกมากมายล่องลอยมาอยู่ตรงหน้าของเธอทันที
“รู้เงินเดือนของตัวเองสูงมากเสียขนาดนี้ ถ้าปฏิเสธก็โง่เต็มที่แล้วนะแอนนี่ มีหลายคนและคนอีกเป็นจำนวนมากด้วยที่ใฝ่ฝันอยากได้เงินเดือนที่สูงขนาดนี้ บางคนทำงานแทบล้มแทบตายยังได้เงินเฉลี่ยต่อสัปดาห์ แค่ร้อยกว่าเหรียญเมื่อเทียบกับคุณที่ได้ค่าจ้างคิดเป็นสัปดาห์ที่ได้เกือบ 3800 ดอลลาร์ แม้แต่ผมเองยังอิจฉาคุณเลยแต่เมื่อนึกถึงหน้าที่ของคุณที่จะต้องรับผิดชอบแล้ว เงินเดือนระดับนี้มันเหมาะสมกับคุณจริงๆ”หัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าวให้ข้อคิดและนั้นทำให้แม่สาวน้อยได้คิดทบทวนตามคำกล่าวของเขาไปด้วยเช่นกัน
“ตกลงคุณยังยืนยันคำเดิมใช่ไหมที่จะปฏิเสธตำแหน่งงานกับที่นี่”
หญิงสาวถอนหายใจออกมาเบาๆพร้อมเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าอ้วนกลมของหัวหน้าฝ่ายบุคคลตรงหน้า
“ฉันเปลี่ยนใจแล้วค่ะ คนเราไม่ลองทำงานก่อนจะไปรู้เหรอคะว่าจะทำได้หรือไม่ได้ อีกอย่างเงินเดือนสูงมากขนาดนี้มันยิ่งท้าทายความสามารถของฉันมากเลยค่ะ ว่าจะทำได้หรือไม่ได้”
คำกล่าวของหญิงสาวทำให้หัวหน้าฝ่ายบุคคลยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ พร้อมเอ่ยตอบกลับไป
“รอสโซ่ ยินดีต้อนรับคุณ...แอนนี่”กล่าวพร้อมยื่นมือออกไปตรงหน้าเพื่อแสดงความยินดีกับเธอ
หญิงสาวยื่นมือออกไปสัมผัสเพื่อรับความยินดีจากหัวหน้าฝ่ายบุคคลด้วยความเต็มใจ ก่อนจะเห็นมือใหญ่อวบมอบบางอย่างแก่เธอ
บัตรคีย์การด์ทำมาจากวัสดุอย่างดีสีเงินวาววับเป็นมันเลื่อม วางลงบนโต๊ะตรงหน้าเธอ
“นี่คือบัตรพนักงานของคุณ สั่งทำมาเป็นพิเศษนอกจากใช้เป็นบัตรพนักงานแล้วยังเป็นบัตรที่สแกนเข้าลิฟต์ส่วนตัวของท่านประธานไปชั้นที่ 79 และชั้นที่ 80 ซึ่งเป็นที่พักของท่านได้อีกด้วย ห้องทำงานของคุณอยู่ชั้นที่ 79 ชั้นเดียวกับท่านประธานของเรา”
ดาริกานั่งมองบัตรพนักงานตรงหน้าเมื่อได้ยินหัวหน้าฝ่ายบุคคลอธิบายการใช้งานให้กับเธอได้รู้ มือเรียวสวยเอื้อมไปหยิบบัตรดังกล่าวขึ้นมาพิจารณาก่อนจะได้ยินเสียงของหัวหน้าฝ่ายบุคคลเอ่ยขึ้น
“เชิญคุณทดลองใช้บัตรได้เลย ผมจะพาคุณขึ้นไปห้องทำงานที่จัดเตรียมเอาไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เชิญตามผมมาได้เลย”
กล่าวพร้อมร่างอวบอ้วนเดินนำหน้าออกจากห้องประชุมย่อยอย่างรวดเร็ว ทำให้ร่างระหงตรงรีบลุกจากเก้าอี้ก้าวเดินตามไปอย่างกระชั้นชิด