บทที่ 18

1122 คำ

บ้านหลังใหญ่ที่มีผู้คนอาศัยเพียงแค่ไม่กี่คน กำลังคิดหาคำตอบมาตอบหลานสาวช่างถาม ก็ตั้งแต่พากลับมาอยู่บ้านด้วย หนูน้อยก็เอาแต่ถามนั่นถามนี่ ถามจนคุณตาอย่างเขาเผลอหลับไป พอเช้าวันนี้ก็ไม่ยอมทานข้าว ร้องจะหาแต่แม่กับพายุ ไม่รู้จะติดแม่และพายุอะไรหนักหนา เฮ้อ... “พอลี่กินข้าวก่อนนะ กินเสร็จมี๊เตร่าก็จะมาถึงบ้านพอดี” รักชาติโทรตามลูกสาวแต่เช้าแล้ว จนสายป่านนี้ก็ยังไม่มา สงสัยงานนี้เขาจะมีหลานเพิ่มอีกคนแล้วแน่ ก็ดูจากเมื่อวานแล้วคงจัดหนักจัดเต็มกันน่าดู...หึๆ “ม่าย...เอา...พอลี่จะรอมี๊เตร่าก่อน แล้วคุณตาโทรตามลุงเคมาไหมคะ...” หนูน้อยสะบัดหน้ามองไปทางอื่นทันทีเมื่อพูดจบ “กินก่อนนะ ตากลัวว่าพอลี่ของตาจะไม่สบาย ส่วนลุงเคตาโทรไปแล้ว ลุงเขาบอกว่าวันนี้ติดธุระจ้า” ‘ใครเขาจะโทรไปตามเคมากันเล่า มีหวังตามมาพอลลูกเขยเขาก็เป็นหมาหัวเน่าน่ะสิ’ เอ่ยกับตัวเองในใจ “ลุงเคติดตุระเหรอคะ งั้นพอลี่ยอมกินข้าวก็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม