ณภัทรเดินคอตกออกไปจากห้องอาหารเพราะว่าที่แม่เมียไม่ยอมให้ร่วมโต๊ะอาหารด้วย นี่ลงทุนตื่นมาจัดโต๊ะอาหารเช้าให้แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีท่าทีดีใจหรือเอ็นดูขึ้นเลย ท่าทางจะงานยากเสียแล้ว
"ไงลูกชาย น้าพิมพาไม่ยอมญาติดีด้วยเหรอ"
เขาเงยหน้ามองคุณพ่อก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆจนคนเป็นถึงกับหลุดขำออกมา
"ก็ใช่นะสิพ่อ นี่ผมตื่นมาจัดโต๊ะอาหารเช้ายังไม่ชวนผมกินด้วยเลย แถมยังย้อนในสิ่งที่ผมเคยทำอีก"
"สมน้ำหน้า ตอนทำไม่คิดเองนี่กะจะเล่นๆกับลูกสาวเค้าแต่ดั้นรักขึ้นมาจริงๆ เนี่ยนะเค้าเรียกกรรมตามสนอง"
"พ่อต้องช่วยผมไม่ใช่ตอกย้ำป่ะ"
"เอาอะไรมาช่วย แค่นี้พิมพาจะกินหัวพ่อเรื่องเดชาอยู่แล้ว ถ้าไปยุ่งเรื่องแกอีกมีหวังพังไปหมด เอาน่าถือว่าชดใช้กรรมที่เคยทำมา ตื้อเข้าไปเดี๋ยวก็ใจอ่อนยกลูกสาวให้เองแหละ"
"พ่อติดต่อคุณพ่อของแตงกวาได้เหรอ"
เขาเอ่ยถามอย่างหาพรรคพวก ถ้าเกิดว่าอาเดชาอยู่ข้างเขาอะไรมันก็จะง่ายขึ้น
