ชินอ๋องใช้น้ำเสียงเยียบเย็นกล่าวกับองค์ชายเก้า ไอสังหารที่แผ่ออกมากระจายอยู่รอบตัวของเขาอย่างคุกคาม
"ศิษย์พี่ เหตุใดท่านถึงได้กล่าววาจาเช่นนั้น แล้วข้าเล่าท่านเอาไปไว้ที่ใดกัน"
เซียวซูหนี่ว์ ใบหน้าซีดเผือกนางรับรู้ถึงความรู้สึกของศิษย์พี่ของนางตั้งแต่แรกแล้ว การแสดงออกที่เขาแสดงออกมาทั้งหมดนั้น เหตุใดนางจะไม่รู้เล่า แต่นางทำใจยอมรับความจริงข้อนี้มิได้จริงๆ นางมิสามารถทนเสียบุรุษผู้นี้ไปให้กับสตรีอื่นได้ เพราะนางรักเขามากเหลือเกิน
หลังจากที่นางกล่าวประโยคนั้นจบ ก็เป็นลมหมดสติไปเบื้องหน้าของเขา เหตุการณ์นี้ยังความตกตะลึงแก่ทุกคนเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะชินอ๋องเหวินเฟยหลง
"ซูเอ๋อร์! "
ในขณะที่ลี่หรูกำลังจะออกจากโรงเตี๊ยมนั้น ก็ได้พบเข้ากับรถม้าของพี่ชายใหญ่ของนางเข้าพอดีนางจึงถือโอกาสนั้นเข้าไปในรถม้าของพี่ชายของนางอย่างรวดเร็ว
"หือ ลี่เอ๋อร์เหตุใดใบหน้าของเจ้าถึงได้แดงก่ำเช่นนั้นเล่า นี่ออ
